Kunt u niet vinden wat u zoekt?
Nierfunctietesten (KFT)
Nierfunctietesten (KFT) - Soorten, wie moet ze krijgen
Wat is de normale functie van de nieren?
Nieren zijn boonvormige organen en zijn zo groot als een vuist. Twee nieren liggen aan weerszijden van de wervelkolom, achter de buik en onder de ribbenkast.
Nieren houden het waterniveau en de verschillende essentiële mineralen in het lichaam op peil. Ze filteren afvalstoffen en overtollig vocht uit het bloed en stoten dit uit het lichaam als urine.
Andere functies van de nieren zijn onder meer de productie van:
- Vitamine D
- rode bloedcellen
- Hormonen die reguleren bloeddruk
Wat zijn de symptomen van nierproblemen?
Symptomen die kunnen duiden op een probleem met de nieren zijn onder meer:
- Hoge bloeddruk
- Bloed in de urine
- Regelmatige aandrang om te plassen
- Moeilijkheden bij het beginnen met plassen
- Pijnlijk urineren
- Zwelling van de handen en voeten
Wanneer zou een arts een KFT aanbevelen?
- Indien de arts denkt dat de nieren mogelijk niet werken op basis van risicofactoren, klinische tekenen en symptomen
- Om de oorzaak van nierfunctiestoornissen te screenen en te beoordelen
- Als er aandoeningen zijn die schadelijk kunnen zijn voor de nieren, zoals suikerziekte of hoge bloeddruk, kunnen ook samengaan
- Om de progressie van nierziekten en de reactie op de behandeling te monitoren
Welke soorten KFT's zijn er?
De verschillende methodologieën om de nierfunctie te evalueren omvatten:
- urineonderzoek: Het screent op eiwitten, bloed, pus, bacteriën en suiker in de urine. Het kan helpen bij het detecteren van verschillende nier- en urinewegaandoeningen, waaronder chronische nierziekte, diabetes, blaasontstekingen en nierstenen. Omdat er verschillende redenen zijn voor eiwitten in de urine, is nierziekte niet altijd een oorzakelijke factor. De arts kan deze test na een paar weken herhalen om te zien of de resultaten vergelijkbaar zijn. Sommige urinetests vereisen slechts een kleine hoeveelheid, terwijl andere een urineverzameling van de laatste vierentwintig uur vereisen. Een 24-uurs urinetest zal aantonen hoeveel urine uw nieren produceren en nauwkeurig meten hoe goed uw nieren dagelijks werken.
Er wordt een container ter beschikking gesteld voor het verzamelen van urinemonsters, die vervolgens naar een laboratorium wordt gestuurd voor analyse in de kliniek van de arts of ziekenhuis.
- Eiwit in de urine: De aanwezigheid van proteïne in urine staat bekend als proteïnurie. U kunt deze meting laten uitvoeren als onderdeel van een urineonderzoek of een dipsticktest. Een positieve dipsticktest (≥1+) moet worden bevestigd door:
- Controle op microalbuminurie: Dit is een gevoeligere dipsticktest die een kleine hoeveelheid albumine (het meest voorkomende type urine-eiwit) kan detecteren. Hogere hoeveelheden albumine in de urine kunnen duiden op nierfunctiestoornissen. Personen met een risico op nierfunctiestoornissen (bijvoorbeeld mensen met suikerziekte or hypertensie) moeten deze test ondergaan of een albumine-creatinine-ratio (ACR) als hun standaard dipsticktest voor proteïnurie negatief is.
- ACR-nummer: Wanneer we de hoeveelheid urinaire albumine delen door urinaire creatinine, krijgen we de ACR. Een ACR < 30 wordt als normaal beschouwd. Een ACR tussen 30-300 duidt op matige albuminurie. Een ACR > 300 betekent ernstige albuminurie.
- Creatinineklaring: Bij deze beoordeling wordt het creatininegehalte in een urinemonster van 24 uur vergeleken met de hoeveelheid creatinine in het bloed. Zo wordt aangegeven hoeveel afvalstoffen de nieren per minuut uitfilteren.
- Bloedmonsters: De twee tests waarvoor een bloedmonster nodig is dat is afgenomen bij de kliniek van de arts of in het ziekenhuis, zijn BUN- en serumcreatininetests. De technicus bindt eerst een elastiek om de bovenarm, waardoor de aderen in de bocht van de arm prominenter worden. De technicus reinigt het gebied boven de ader, waarna hij een holle naald door de huid en in de ader schuift, waardoor het bloed in een reageerbuis stroomt. Na de test plaatst de technicus gaas en een verband over de punctieplaats. De technicus stuurt de buis naar een laboratorium voor analyse.
- Serumcreatininetest: Creatinine is een normaal afbraakproduct van de fysiologische slijtage van spieren, dat doorgaans volledig door de nieren uit het bloed wordt gefilterd. Volgens de National Kidney Foundation duidt een creatininegehalte > 1.2 milligram/deciliter (mg/dl) voor vrouwen en > 1.4 mg/dl voor mannen op nierfunctiestoornissen. Bij progressieve nierfunctiestoornissen stijgt het creatininegehalte in het bloed. De serumcreatininetest is een belangrijke beoordeling van de nierfunctie en bepaalt de verhoging van serumcreatinine.
- Bloedureumstikstof (BUN): Het BUN-test helpt de hoeveelheid ureumstikstof, een afbraakproduct van voedingseiwitten, in het bloed te bepalen. Naast nierschade kan een verhoogd BUN ook ontstaan door de inname van bepaalde medicijnen, waaronder aspirine en sommige soorten antibiotica. Personen moeten hun artsen op de hoogte stellen van hun medicijn- en supplementeninnamegeschiedenis. Als deze test vereist is, moet de persoon deze medicijnen een paar dagen voor de test stoppen. Een typisch BUN-niveau varieert van 7 tot 20 mg/dL. Naarmate de nierfunctie geleidelijk afneemt, stijgt het BUN-niveau en een hogere waarde kan duiden op gezondheidsproblemen, waaronder nierdisfunctie.
- Glomerulaire filtratiesnelheid (GFR): Deze test schat hoe goed de nieren afval en overtollig vocht uit het bloed filteren. We kunnen de snelheid bepalen door verschillende klinische parameters te overwegen:
- Serumcreatininegehalte
- Leeftijd
- Geslacht
- Race
- Lengte
- Gewicht
Deze test meet hoe goed de nieren afvalstoffen en overtollig vocht uit het bloed verwijderen. De normale GFR kan variëren afhankelijk van de leeftijd (kan afnemen met de leeftijd). We kunnen de GFR berekenen als milliliter/minuut/1.73m2. De standaardwaarde voor GFR is 90 of hoger. Een GFR onder de 60 betekent dat er sprake is van een vorm van nierfunctiestoornis. Als iemands GFR onder de 15 zakt, loopt hij/zij een hoog risico om dialyse of een transplantatie.
Beeldvormende tests die kunnen helpen bij het consolideren van diagnoses, samen met KFT's
- Ultrageluid en CT: Ze kunnen worden gebruikt om afwijkingen in de grootte of positie van de nieren op te sporen, of om te zoeken naar obstructies zoals stenen of tumoren.
- We hebben misschien een nier biopsie in de volgende omstandigheden:
- Om het begin en de progressie van de ziekte te identificeren en de mogelijke respons op de behandeling te bepalen
- Om de mate van nierschade te evalueren
- Om de oorzaken van niertransplantatie afwijzingen
Welke behandelingsmethoden zijn er voor nierziekte in een vroeg stadium?
Als KFT's duiden op onderliggende nierziekte, zal de behandelingsinterventie van de arts zich richten op de causale pathologie. Naast het voorlichten van het individu over veranderingen in levensstijl en dieet, kunnen artsen medicijnen voorschrijven om hypertensie en diabetes onder controle te houden. Een verwijzing naar een cardioloog or endocrinoloog kan nodig zijn, afhankelijk van de testresultaten en het algehele klinische beeld. Herhaalde KFT's zijn nodig om de progressie en respons op de behandeling te monitoren.
Disclaimer: Dit artikel is alleen bedoeld ter informatie en is geen vervanging voor medisch advies. Raadpleeg een zorgprofessional voor diagnose, behandeling of zorgen.