Dermatologie – Soorten huidziekten, oorzaken, symptomen en behandelingen

Soorten huidziekten zijn de aandoeningen die uw huid kunnen aantasten of beschadigen, bekend als huidaandoeningen. Huiduitslag, ontstekingen, jeuk en andere huidveranderingen kunnen worden veroorzaakt door deze ziekten. Sommige soorten huidziekten kunnen erfelijk zijn, andere kunnen te wijten zijn aan iemands levensstijl. Er zijn verschillende soorten huidziekten, afhankelijk van de persoon.

Een medisch professional kan vaak een huidaandoening identificeren door alleen naar uw huid te kijken. Als het onderzoeken van uw huid geen duidelijke antwoorden oplevert, kan uw arts tests uitvoeren zoals deze:

o Het uitvoeren van een biopsie van een huidmonster

o Kweek, of test om bacteriën, schimmels of virussen op te sporen

Test uw huid met een pleister, onder een blacklight of met een houtlamp om te zien hoe uw pigment eruitziet onder ultraviolet (UV) licht.

Bij diascopie wordt een stukje huid met een microscoopglaasje aangeraakt om te kijken of de kleur van de huid verandert.

o Dermoscopie is het proces waarbij huidafwijkingen worden gediagnosticeerd met een draagbaar instrument, een dermatoscoop genaamd.

o Tzanck-test, waarbij blaasvocht wordt getest op de aanwezigheid van herpes simplex of gordelroos.

Pillen, lotions, zalven en veranderingen in de levensstijl zijn de behandelingsopties voor huidaandoeningen.

De huid is een sensorisch en uitscheidingsorgaan en speelt daarnaast een belangrijke rol bij homeostase, isolatie, vitamine D-afscheiding, versterking van de immuniteit, bescherming tegen UV-straling en het voorkomen van vochtverlies.

De lagen epidermis, dermis en hypodermis, evenals andere sublagen, vormen de huid. Een huidaandoening kan in één huidlaag beginnen en zich naar andere verspreiden, waardoor er opvallende littekens ontstaan ​​of er aanzienlijke metabolische gevolgen zijn. Het begrijpen van de mechanismen die ten grondslag liggen aan de verschillende huidziekten is cruciaal voor de best mogelijke zorg en behandeling.

Soorten huidziekten:

1. Acne

2. Atopische dermatitis (eczeem)

3. Gordelroos (Herpes zoster)

4. Psoriasis

5. Huidkanker

6. Voetschimmel

7. Rosacea

8. Netelroos

9. Ouderdoms- of levervlekken

10. Vitiligo

Enkele zeldzame huidaandoeningen zijn:

1. Ichthyose

Ichthyosis is een type huidziekte dat verwijst naar een verzameling van ongeveer 20 huidaandoeningen die worden gekenmerkt door een droge en schilferige huid. Mensen die deze aandoening hebben, verliezen de barrière die voorkomt dat vocht uit hun huid ontsnapt. Bovendien produceren ze te snel huidcellen of verwijderen ze deze te langzaam. Als gevolg hiervan hoopt zich een dikke, schilferige huid op. Ichthyosis heeft vaak mildere vormen.

De meeste vormen zijn extreem zeldzaam. De volgende twee soorten komen het meest voor:

– Ichthyosis vulgaris: Ongeveer één op de 250 mensen heeft er last van. Bruine, witte of grijze schubben kunnen al in de vroege kindertijd zichtbaar zijn op het lichaam.

– X-gebonden recessieve ichthyosis: Alleen mannen worden getroffen, met een incidentie van 1 op 6,000. De kans op het ontwikkelen van teelbalkanker kan toenemen. Vrouwen zijn vaker drager en ervaren problemen bij de bevalling.

Oorzaken van ichthyosis:

Ichthyosis is een erfelijke huidziekte. Dat betekent dat je het van je ouders hebt gekregen. De eiwitten die je huid beschermen en de vochtigheid ervan in stand houden, worden beïnvloed door genveranderingen in ichthyosis. Ze hebben ook invloed op hoe snel je lichaam huidcellen regenereert of afstoot. Ichthyosis manifesteert zich meestal in de vroege kindertijd. Je hebt meer kans op een ernstige ziekte als beide ouders het gen dragen dan als slechts één van hen het gen draagt.

Verworven ichthyosis manifesteert zich op volwassen leeftijd. Mensen die het vaak ervaren, hebben ook andere ziektes, zoals een traag werkende schildklier, volgens artsen die niet weten wat de oorzaak is. Sarcoïdose, een zeldzame aandoening die resulteert in ontstekingsplekken in het lichaam, nierziekte, HIV-infectie, Hodgkin-lymfoom en andere vormen van kanker

Er zijn ook een aantal medicijnen die deze aandoening kunnen veroorzaken:

o Kankermedicijnen zoals vemurafenib, hydroxyurea (Droxia, Hydrea) en proteaseremmers (een klasse medicijnen die worden gebruikt om HIV-infecties te behandelen) (Zelboraf).

o Een hoog cholesterolgehalte wordt behandeld met nicotinezuur.

Symptomen van Ichthyosis:

De belangrijkste symptomen zijn droge, schilferige huid. Alleen een paar lichaamsdelen, waaronder de hoofdhuid, het gezicht, de billen, de benen en de romp, ontwikkelen schilfers.

De schubben kunnen grijs, donkerbruin of wit zijn. Ze kunnen gebarsten zijn door grote of kleine scheuren. Bij koud, droog weer worden de droogte en schilfering ernstiger. Warmer weer zorgt er doorgaans voor dat ze beter worden.

Andere symptomen van ichthyosis zijn: roodheid van de huid, blaren, schilfering, jeuk, pijn en gevoeligheid. De voetzolen en handpalmen hebben lijnen en de huid is strak en moeilijk te bewegen.

Eczeem is een rode, jeukende huiduitslag die veel mensen met ichthyosis treft.

Behandeling voor ichthyosis:

Hoewel er geen genezing mogelijk is, kunnen behandelingen u helpen uw droge, schilferige huid te behandelen.

Breng elke dag crème, lotion of zalf aan op uw huid om de vochtigheid te verhogen. Zoek naar een crème die lanoline, alfahydroxyzuren, ureum of propyleenglycol bevat. Ceramiden en cholesterolbevattende producten helpen ook om de huid gehydrateerd te houden.

Terwijl je huid nog vochtig is na het douchen of baden, breng je de lotion meteen aan. Dit helpt om vocht vast te houden. Daarnaast kun je het volgende proberen:

– Neem een ​​zoutwaterbad.

– Gebruik een puimsteen om je huid te scrubben.

– Gebruik een product dat salicylzuur, glycolzuur of melkzuur bevat om dode huidcellen te verwijderen.

Uw arts kan een oraal retinoïde medicijn voorstellen zoals acitretine (Soriatane) of isotretinoïne als de droogheid en schilfering ernstig zijn (Absorica, Claravis, Sotret en andere). Bijwerkingen van retinoïden kunnen zijn: verzwakking van botten, droge mond en maagklachten.

2. Harlekijn Ichthyosis

Genetische mutatie is de reden voor deze ernstige huidaandoening die Harlequin ichthyosis wordt genoemd. De meeste lichamen van pasgeborenen met dit syndroom zijn bedekt met extreem dikke, stijve huid. Diepe scheuren scheiden de enorme, ruitvormige platen die de huid ontwikkelt (fissuren). Deze huid beperkt de bewegingen van armen en benen en verandert daarnaast het uiterlijk van de oogleden, neus, mond en oren. Baby's met harlequin ichthyosis kunnen ademhalingsproblemen en ademhalingsfalen ervaren als gevolg van beperkte borstbeweging. Baby's met de aandoening hebben ook eetproblemen. Harlequin ichthyosis-gerelateerde huiddefecten tasten deze barrière aan, waardoor het voor getroffen pasgeborenen een uitdaging is om vochtverlies in evenwicht te brengen, een stabiele lichaamstemperatuur te handhaven en infecties te bestrijden.

In de eerste paar weken van hun leven, ondergaan baby's met harlekijn ichthyosis vaak overmatig vochtverlies (uitdroging) en krijgen ze infecties die fataal kunnen zijn. Na de neonatale fase worden de dikke huidplaten verwijderd en wordt de huid rood en bedekt met schubben.

Oorzaken van Harlekijn Ichthyosis

Genetische vatbaarheid voor harlekijnichthyosis wordt overgeërfd via autosomaal recessieve genen. Je kunt de ziekte dragen zonder dat je hem daadwerkelijk hebt. Er is een kans van 25% dat een kind de ziekte heeft als beide ouders drager zijn. De National Organization of Rare Disorders schat dat 1 op de 500,000 mensen harlekijnichthyosis heeft.

Symptomen van Harlekijn Ichthyosis

De symptomen van harlekijnichthyosis variëren afhankelijk van de leeftijd en zijn doorgaans ernstiger bij jonge kinderen.

Bij baby's met Harlekijnichthyosis komt vroeggeboorte vaak voor.

Harde, stevige schubben die het hele lichaam bedekken, inclusief het gezicht, zijn meestal het eerste symptoom dat mensen opmerken. De schubben splijten open en barsten wanneer de huid strak wordt getrokken.

– Oogleden die binnenstebuiten draaien

– Ogen niet sluiten

– Lippen strak getrokken, waardoor de mond openstaat en borstvoeding moeilijk wordt

– Oren zijn aan het hoofd vastgegroeid, kleine handen en voeten zijn gezwollen, beperkte mobiliteit in de ledematen

– Moeilijkheden bij het geven van borstvoeding, ademhalingsproblemen door een strakke huid op de borst

– Infecties in diepe huidscheuren

– Uitdroging, een lage lichaamstemperatuur en een hoog natriumgehalte in het bloed, ook wel hypernatriëmie genoemd, zijn slechts enkele van de ernstige problemen die deze verharde huid kan veroorzaken.

De fysieke ontwikkeling van kinderen met Harlequin ichthyosis kan vertraagd zijn. Ze ontwikkelen zich echter vaak intellectueel in lijn met normale kinderen van hun leeftijd.

De huid van een pasgeborene met Harlequin ichthyosis blijft waarschijnlijk zijn hele leven rood en schilferig.

Ook kunnen ze vreemde gezichtskenmerken hebben door een uitgerekte huid, een verminderd gehoor door schubben in de oren, moeite met het bewegen van de vingers door een strakke huid, dikke vingernagels, terugkerende huidinfecties en oververhitting door schubben die transpiratie verhinderen.

Behandeling voor Harlekijn Ichthyosis

Verbeterde neonatale voorzieningen hebben de kans vergroot dat baby's gezonder en langer leven. Echter, snelle, grondige behandeling is essentieel.

Zowel uitdroging als ondervoeding kunnen worden voorkomen met sondevoeding. Bescherming en speciale smering kunnen helpen de gezondheid van de ogen te behouden.

Aanvullende mogelijke eerste behandelingen.

– Retinoïden gebruiken om haaruitval te helpen

– Schilferige huid, plaatselijke antibiotica om infectie te voorkomen

– Het verbinden van de huid om infectie te voorkomen

– Om de ademhaling te vergemakkelijken wordt een buisje in de luchtwegen geplaatst

– Het gebruik van smerende oogdruppels of beschermende middelen op de ogen

– Het verbinden van de huid om infectie te voorkomen

Na de eerste behandeling wordt zorg (management) een cruciaal onderdeel van de vergelijking, omdat er geen genezing is voor Harlequin ichthyosis. En de huid is de sleutel. Breng crèmes en moisturizers zo snel mogelijk na een douche of bad aan om het meeste voordeel te behalen.

Kies producten met een hoog gehalte aan hydraterende ingrediënten, zoals

o Alfa-hydroxyzuren (AHA's)

o Lanoline

o Cholesterol

of Vaseline

o Ceramiden

Het AHA-melkzuurbevattende supplement AmLactin wordt door verschillende ichthyosis-experts aanbevolen. Anderen adviseren om een ​​paar ons glycerine in een lotion te verwerken om de tijd te verlengen dat de huid gehydrateerd blijft. Huiddikte wordt geholpen door orale retinoïden. Daarnaast moet u ernaar streven om extreme temperaturen te vermijden die uw huid kunnen irriteren en uw huid te beschermen tegen zonnebrand.

3. Verbrande huidsyndroom

De huidinfectie staphylococcal scalded skin syndrome (SSSS) is een huidziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie staphylococcus aureus. De buitenste huidlagen blaren en vervellen alsof ze in hete vloeistof zijn gedrenkt vanwege de exfoliatieve toxine die door deze bacterie wordt geproduceerd. De ziekte van Ritter, ook bekend als SSSS, is een zeldzame aandoening die tot 56 personen per 100,000 treft. Kinderen onder de 6 jaar hebben de grootste kans om het te krijgen.

Oorzaken van het Scalded Skin-syndroom

Bij gezonde personen is de bacterie die SSSS veroorzaakt wijdverspreid. Volgens de British Association of Dermatologists heeft 40% van de volwassenen het zonder symptomen te ervaren (meestal op hun huid of slijmvliezen).

Wanneer bacteriën het lichaam binnendringen via een huidspleet, ontstaan ​​er problemen. Het gif van de bacterie verzwakt het vermogen van de huid om bij elkaar te blijven. De kenmerkende afschilfering van SSSS wordt vervolgens veroorzaakt door de scheiding van de oppervlaktelaag van de huid van de diepere lagen.

Een reactie kan over de hele huid optreden wanneer het gif in de bloedbaan terechtkomt. Jonge kinderen, met name pasgeborenen, zijn het meest kwetsbaar omdat ze geen ontwikkeld immuunsysteem en nieren hebben die gifstoffen uit het lichaam kunnen verwijderen. Volgens een onderzoek in het tijdschrift Annals of Internal Medicine gaat het in 98 procent van de gevallen om kinderen jonger dan zes jaar. Volwassenen met een verminderde nierfunctie of een verzwakt immuunsysteem zijn ook kwetsbaar.

Symptomen van het Scalded Skin-syndroom

De klassieke indicatoren van een infectie zoals

- Koorts

– Vermoeidheid

– Rillingen

- Prikkelbaarheid

- Verlies van eetlust

- Zwakheid

– Conjunctivitis, treedt meestal als eerste op (een ontsteking of infectie van de heldere bekleding die het witte gedeelte van de oogbol bedekt)

Ook is het mogelijk dat er een korstachtige zweer ontstaat. Bij baby's en jonge kinderen komt de zweer vaak voor op het gezicht, in het gebied rond de navelstrengstomp of in het luiergebied. Het kan overal bij volwassenen voorkomen.

Wanneer de toxine vrijkomt, kunt u ook het volgende opmerken: rode, pijnlijke huid, blaren die gemakkelijk openbarsten en in grote stukken kunnen afbreken. Deze kunnen zich beperken tot de plek waar de bacterie de huid is binnengedrongen of breder verspreid zijn.

Behandeling voor het Scalded Skin-syndroom

Behandeling vereist vaak ziekenhuisopname. De beste faciliteiten om het probleem aan te pakken zijn vaak brandwondenafdelingen.

– Pijnstillers

– crèmes om ruwe, blootgestelde huid te bedekken

– orale of intraveneuze antibiotica om de infectie uit te roeien zijn de gebruikelijke behandelingsvormen.

Steroïden en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen worden niet gebruikt omdat ze schadelijk kunnen zijn voor de nieren en het immuunsysteem.

Uitdroging kan een probleem worden wanneer de blaren leeglopen en lekken. U wordt geadviseerd om goed te hydrateren. Binnen 24 tot 48 uur na de inwijding van de behandeling, begint de genezing meestal. Het duurt ongeveer vijf tot zeven dagen voor een volledig herstel.