نتوانستید چیزی را که به دنبال آن هستید پیدا کنید؟
تست های عملکرد کلیه (KFT)
تست های عملکرد کلیه (KFT) - انواع، چه کسانی باید آن را دریافت کنند
عملکرد طبیعی کلیه ها چیست؟
کلیه ها اندام های لوبیایی شکل هستند و به اندازه یک مشت هستند. دو کلیه در دو طرف ستون فقرات، عقب شکم و زیر قفسه سینه قرار دارند.
کلیه ها سطح آب بدن و مواد معدنی ضروری مختلف را حفظ می کنند. آنها مواد زائد و مایع اضافی را از خون فیلتر می کنند و به صورت ادرار از بدن خارج می کنند.
عملکردهای اضافی کلیه شامل تولید موارد زیر است:
- ویتامین D
- سلول های قرمز خون
- هورمون هایی که تنظیم می کنند فشار خون
علائم مشکلات کلیوی چیست؟
علائمی که ممکن است نشان دهنده مشکل کلیه باشد عبارتند از:
- فشار خون بالا
- خون در ادرار
- اصرار مکرر برای ادرار کردن
- مشکل در شروع ادرار
- ادرار دردناک
- تورم دست و پا
چه زمانی یک پزشک KFT را توصیه می کند؟
- اگر پزشک فکر می کند کلیه ها ممکن است بر اساس عوامل خطر، علائم بالینی و علائم کار نکنند
- برای غربالگری و ارزیابی علت اختلال عملکرد کلیه
- اگر شرایطی که می تواند به کلیه ها آسیب برساند، مانند دیابت یا فشار خون بالا نیز وجود دارد
- برای نظارت بر پیشرفت بیماری کلیوی و پاسخ به درمان
انواع KFT چیست؟
روش های مختلف برای ارزیابی عملکرد کلیه عبارتند از:
- آزمایش ادرار: پروتئین، خون، چرک، باکتری و قند موجود در ادرار را غربالگری می کند. این می تواند به تشخیص کلیه های مختلف و اختلالات دستگاه ادراری، از جمله بیماری مزمن کلیوی، دیابت، عفونت مثانه و سنگ کلیه. از آنجایی که دلایل مختلفی برای پروتئین در ادرار وجود دارد، بیماری کلیوی ممکن است همیشه یک عامل سببی نباشد. پزشک ممکن است این آزمایش را بعد از چند هفته تکرار کند تا ببیند آیا نتایج مشابه هستند یا خیر. برخی از آزمایشات ادرار تنها به حجم کمی نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر نیاز به جمع آوری ادرار در بیست و چهار ساعت گذشته دارند. آزمایش ادرار 24 ساعته نشان میدهد که کلیههای شما چقدر ادرار تولید میکنند و به طور دقیق عملکرد روزانه کلیههای شما را اندازهگیری میکند.
ظرفی برای جمع آوری نمونه ادرار تهیه می شود و متعاقباً برای تجزیه و تحلیل در کلینیک پزشک یا به آزمایشگاه فرستاده می شود. بیمارستان.
- پروتئین ادرار: وجود پروتئین در ادرار به عنوان پروتئینوری شناخته می شود. ممکن است این اندازهگیری را بهعنوان بخشی از آزمایش ادرار یا تست نشانگر انجام دهید. یک تست نشانگر مثبت (≥1+) باید با موارد زیر تایید شود:
- بررسی میکروآلبومینوری: این یک تست دیپ استیک حساس تری است که می تواند مقدار کمی آلبومین (شایع ترین نوع پروتئین ادراری) را تشخیص دهد. مقادیر بالاتر آلبومین در ادرار ممکن است نشانه اختلال عملکرد کلیه باشد. افرادی که در معرض خطر اختلال عملکرد کلیوی هستند (برای مثال، کسانی که مبتلا به دیابت or فشار خون) در صورتی که تست استاندارد دیپستیک برای پروتئینوری منفی باشد، باید این آزمایش یا نسبت آلبومین به کراتینین (ACR) را انجام دهند.
- ACR: وقتی مقدار آلبومین ادرار را بر کراتینین ادرار تقسیم می کنیم، ACR به دست می آید. ACR کمتر از 30 طبیعی در نظر گرفته می شود. ACR بین 30-300 نشان دهنده آلبومینوری متوسط است. ACR > 300 به معنای آلبومینوری شدید است.
- پاکسازی کراتینین: این ارزیابی سطح کراتینین در یک نمونه ادرار 24 ساعته را با مقدار کراتینین در خون مقایسه می کند تا نشان دهد که کلیه ها در هر دقیقه چه مقدار مواد زائد را فیلتر می کنند.
- نمونه خون: دو آزمایشی که نیاز به نمونه خون در کلینیک یا بیمارستان پزشک دارند شامل تست BUN و کراتینین سرم است. تکنسین ابتدا یک نوار الاستیک را به دور بازو می بندد که رگ های خم بازو را برجسته تر می کند. تکنسین ناحیه روی ورید را تمیز می کند و به دنبال آن یک سوزن توخالی را از طریق پوست و داخل ورید می لغزد و باعث می شود خون به داخل لوله آزمایش جریان یابد. پس از آزمایش، تکنسین گاز و بانداژ را روی محل سوراخ قرار می دهد. تکنسین لوله را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد.
- آزمایش کراتینین سرم: کراتینین یک محصول تجزیه طبیعی ناشی از ساییدگی فیزیولوژیکی عضلات است که معمولاً توسط کلیه ها به طور کامل از خون فیلتر می شود. طبق گفته بنیاد ملی کلیه، سطح کراتینین > 1.2 میلی گرم در دسی لیتر (میلی گرم در دسی لیتر) برای زنان و بیش از 1.4 میلی گرم در دسی لیتر برای مردان، نشان دهنده اختلال عملکرد کلیه است. با اختلال عملکرد کلیوی پیشرونده، سطح کراتینین در خون افزایش می یابد. آزمایش کراتینین سرم یک ارزیابی حیاتی از عملکرد کلیه است و افزایش کراتینین سرم را تعیین می کند.
- نیتروژن اوره خون (BUN): La تست BUN به تعیین مقدار نیتروژن اوره، محصول تجزیه پروتئین رژیم غذایی، در خون کمک می کند. همراه با آسیب کلیوی، افزایش BUN ممکن است در اثر مصرف برخی داروها از جمله آسپرین و برخی از انواع آنتی بیوتیک ها نیز ایجاد شود. افراد باید در مورد سابقه مصرف دارو و مکمل خود به پزشک خود اطلاع دهند. در صورت نیاز به انجام این آزمایش، فرد باید چند روز قبل از آزمایش این داروها را قطع کند. سطح BUN معمولی بین 7 و 20 میلی گرم در دسی لیتر است. با کاهش تدریجی عملکرد کلیه، سطح BUN افزایش می یابد و مقدار بالاتر می تواند نشان دهنده مشکلات سلامتی از جمله اختلال عملکرد کلیه باشد.
- نرخ فیلتراسیون گلومرولی (GFR): این نشان می دهد که کلیه ها چگونه مواد زائد و مایعات اضافی را از خون فیلتر می کنند. ما می توانیم با در نظر گرفتن پارامترهای بالینی مختلف، میزان را تعیین کنیم:
- سطح کراتینین سرم
- سن
- جنس
- نژاد
- ارتفاع
- وزن
این آزمایش میزان دفع مواد زائد و مایع اضافی از خون را توسط کلیه ها اندازه گیری می کند. GFR طبیعی می تواند بسته به سن متفاوت باشد (با افزایش سن می تواند کاهش یابد). ما می توانیم GFR را به صورت میلی لیتر در دقیقه / 1.73 متر محاسبه کنیم2. مقدار استاندارد برای GFR 90 یا بالاتر است. GFR زیر 60 نشان می دهد که نوعی اختلال عملکرد کلیه ایجاد شده است. دیالیز یا پیوند
تستهای تصویربرداری که میتوانند به تثبیت تشخیصها همراه با KFT کمک کنند
- سونوگرافی و CT: ممکن است برای بررسی ناهنجاری در اندازه یا موقعیت کلیه یا انسدادهایی مانند سنگ یا تومور استفاده شود.
- ممکن است به الف نیاز داشته باشیم کلیه بیوپسی در شرایط زیر:
- برای شناسایی شروع و پیشرفت بیماری و تعیین پاسخ بالقوه به درمان
- برای ارزیابی میزان آسیب کلیوی
- برای یافتن علل پیوند کلیه رد
رویکردهای درمانی برای بیماری کلیوی زودرس چیست؟
اگر KFT نشان دهنده بیماری زمینه ای کلیوی باشد، مداخله مدیریتی پزشک، آسیب شناسی علت را هدف قرار می دهد. پزشکان علاوه بر آموزش فرد در مورد اصلاح سبک زندگی و رژیم غذایی، ممکن است داروهایی برای کنترل فشار خون و دیابت تجویز کنند. ارجاع به الف متخصص قلب و عروق or متخصص غدد ممکن است بسته به نتایج آزمایش و تصویر کلی بالینی مورد نیاز باشد. تکرار KFT برای نظارت بر پیشرفت و پاسخ به درمان مورد نیاز است.
سلب مسئولیت: این مقاله فقط برای اهداف اطلاعاتی است و جایگزین توصیه های پزشکی نیست. برای تشخیص، درمان یا نگرانی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.