پیوند مغز استخوان (BMT) - انواع، موارد مصرف، روش، هزینه در هند، خطرات، بهبودی و مزایا

پیوند مغز استخوان (BMT) چیست؟

پیوند مغز استخوان (BMT) یک روش پزشکی است که در آن مغز استخوان آسیب دیده یا بیمار با سلول‌های مغز استخوان سالم جایگزین می‌شود. مغز استخوان بافت نرم و اسفنجی است که در مرکز استخوان‌ها یافت می‌شود و مسئول تولید سلول‌های خونی، از جمله گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها است. این سلول‌های خونی برای عملکردهای مختلف بدن، از جمله انتقال اکسیژن، پشتیبانی از سیستم ایمنی و لخته شدن خون، بسیار مهم هستند.

پیوند مغز استخوان یک درمان نجات‌بخش برای بیماران مبتلا به انواع خاصی از سرطان، اختلالات خونی و بیماری‌های سیستم ایمنی است. این عمل معمولاً زمانی انجام می‌شود که مغز استخوان بیمار به دلیل بیماری، اختلالات ژنتیکی یا آسیب ناشی از ... قادر به تولید سلول‌های خونی سالم نیست. شیمی درمانی یا پرتودرمانی

فرآیند پیوند مغز استخوان (BMT) شامل جمع‌آوری مغز استخوان یا سلول‌های بنیادی سالم از یک اهداکننده یا از خود بیمار (در صورت پیوند اتولوگ) است. سپس این سلول‌های سالم به بدن بیمار پیوند زده می‌شوند، جایی که شروع به تولید سلول‌های خونی سالم می‌کنند. پیوند مغز استخوان معمولاً برای درمان بیماری‌هایی مانند ... سرطان خون, لنفوم، و سایر اختلالات خونی.

هدف از پیوند مغز استخوان

هدف اصلی پیوند مغز استخوان، جایگزینی یا ترمیم مغز استخوان آسیب دیده یا بیمار بیمار است. این عمل می‌تواند به بازیابی تولید سلول‌های خونی سالم کمک کند و به بدن اجازه دهد تا توانایی خود را برای مبارزه با عفونت‌ها، حمل اکسیژن و لخته شدن خون به درستی بازیابد.

دو نوع اصلی پیوند مغز استخوان وجود دارد: اتولوگ و آلوژنیک.

1. پیوند مغز استخوان اتولوگاین نوع شامل استفاده از مغز استخوان یا سلول‌های بنیادی خود بیمار است. مغز استخوان بیمار جمع‌آوری، ذخیره و سپس پس از دریافت شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی برای درمان بیماری، دوباره به بدن او پیوند زده می‌شود.
2. پیوند مغز استخوان آلوژنیک: در این نوع، بیمار مغز استخوان یا سلول‌های بنیادی را از یک اهداکننده سالم دریافت می‌کند. سلول‌های اهداکننده بر اساس چندین نشانگر ژنتیکی با بیمار مطابقت داده می‌شوند تا خطر رد پیوند به حداقل برسد.

چرا پیوند مغز استخوان انجام می‌شود؟

پیوند مغز استخوان (BMT) برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها انجام می‌شود که در آن‌ها مغز استخوان آسیب دیده یا معیوب است و در نتیجه قادر به تولید سلول‌های خونی سالم نیست. این امر می‌تواند منجر به عوارض تهدیدکننده زندگی مانند کم خونی, عفونت های مکررو اختلالات خونریزی.

BMT کمک می‌کند:

• مغز استخوان بیمار یا آسیب‌دیده را با سلول‌های بنیادی سالم جایگزین کنید.
• با پشتیبانی از بازیابی مغز استخوان، امکان استفاده از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی با دوز بالا را فراهم کنید.
• با جایگزینی ژن معیوب از طریق سلول‌های اهدایی سالم، اختلالات ژنتیکی را درمان یا به طور قابل توجهی بهبود بخشید.
• از اثر «پیوند در برابر بیماری» سیستم ایمنی اهداکننده، به ویژه در لوسمی‌ها، بهره ببرید.

اهداف کلیدی پیوند مغز استخوان

جایگزینی ژن در اختلالات ژنتیکی

برای شرایطی مانند تالاسمی, بیماری سلول سیکل، و یقین اختلالات ایمنی ارثیپیوند مغز استخوان با جایگزینی ژن معیوب یا از دست رفته با سلول‌های بنیادی سالم، یک درمان بالقوه ارائه می‌دهد. میزان درمان در بیماران جوان با اهداکنندگان خواهر و برادر همسان، بالاترین میزان را دارد، اما نتایج بر اساس بار بیماری و زمان پیوند متفاوت است.

پشتیبانی در طول درمان‌های سرطان با دوز بالا

• درمان‌های با دوز بالا برای سرطان های خون اغلب مغز استخوان بیمار را از بین می‌برند. پیوند به بازیابی سریع عملکرد مغز استخوان کمک می‌کند و عوارضی مانند عفونت یا خونریزی را کاهش می‌دهد.
• این امر به ویژه در موارد زیر اهمیت دارد پیوند اتولوگکه در آن از سلول‌های بنیادی خود بیمار به عنوان نوعی از درمان حمایتی.

اثر پیوند علیه بیماری (GvD) در پیوندهای آلوژنیک

• In پیوندهای آلوژنیکسلول‌های ایمنی اهداکننده ممکن است به از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی‌مانده کمک کنند. این پیوند علیه لوسمی (GvL) این اثر به ویژه در مواردی مانند موارد زیر مفید است لوسمی میلوئیدی مزمن و سایر سرطان‌های عودکننده یا پرخطر.

بیماری‌های شایعی که با پیوند مغز استخوان درمان می‌شوند

• سرطان خون - سرطان ها دوست دارند لوسمی میلوئید حاد (AML) و سرطان خون حاد لنفوبلاستیک (ALL) معمولاً با BMT درمان می‌شوند، به خصوص در موارد عودکننده، مقاوم به درمان یا پرخطر.
• لنفوم - BMT زمانی استفاده می‌شود که لنفوم‌هایی مانند هوچکین or غیر هوچکین به درمان مقاوم هستند یا پس از درمان اولیه عود می‌کنند.
• مولتیپل میلوما - اگرچه پیوند مغز استخوان اتولوگ درمان قطعی نیست، اما بخشی از درمان استاندارد است و به طور قابل توجهی به افزایش طول عمر کمک می‌کند.
• کم‌خونی آپلاستیک - کمخونی آپلاستیک هست یک نارسایی شدید مغز استخوان که در آن پیوند مغز استخوان (BMT) توانایی تولید سلول‌های خونی سالم را بازیابی می‌کند.
• سندرم‌های میلودیسپلاستیک (MDS) - سندرم میلودیسپلاستیک جایی است که زمانی که این اختلالات پیشرفت می‌کنند یا علائم قابل توجهی مانند عفونت یا خونریزی ایجاد می‌کنند، ممکن است از BMT استفاده شود.
• بیماری سلول داسی‌شکل - برای بیماران منتخب، پیوند مغز استخوان می‌تواند با جایگزینی تولید ناقص گلبول‌های قرمز خون، درمان‌کننده باشد.
• تالاسمی - تالاسمی به ویژه در کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری شدید، پیوند مغز استخوان (BMT) شانس درمان کامل را فراهم می‌کند.
• سایر اختلالات ژنتیکی و خودایمنی -ممکن است برای برخی موارد، BMT در نظر گرفته شود. اختلالات متابولیک یا سیستم ایمنی ارثی و بیماری های خود ایمنی به درمان‌های مرسوم پاسخ نمی‌دهد.

موارد مصرف پیوند مغز استخوان

پیوند مغز استخوان (BMT)، شامل هر دو اتولوگ (از بدن خود بیمار) و آلوژنیک پیوند (از یک اهداکننده)، زمانی در نظر گرفته می‌شود که درمان‌های مرسوم با شکست مواجه شوند، یا زمانی که شانس بهتری برای درمان یا بهبودی طولانی‌مدت ارائه می‌دهند. انتخاب نوع پیوند و زمان آن به تشخیص بیمار، مرحله بیماری، پاسخ به درمان و سلامت کلی او بستگی دارد.

پیوند اتولوگ

سلول‌های بنیادی جمع‌آوری‌شده از بدن خود بیمار

• لنفوم هوچکین و غیر هوچکیندر موارد عود یا مقاوم به درمان، پیوند مغز استخوان اتولوگ درمان استاندارد و در بسیاری از موارد، تنها گزینه درمانی است.
• میلوما چندگانهپیوند اتولوگ اگرچه درمان قطعی نیست، اما جزء کلیدی درمان اولیه است و به طور قابل توجهی طول عمر را افزایش می‌دهد.
• لوسمی میلوئید حاد (AML)به عنوان بخشی از درمان تثبیتی برای بهبود شانس درمان پس از شیمی درمانی اولیه استفاده می‌شود.

پیوندهای اتولوگ معمولاً زمانی استفاده می‌شوند که سلول‌های بنیادی خود بیمار عاری از بیماری باشند و بتوانند پس از شیمی‌درمانی با دوز بالا، بهبودی را پشتیبانی کنند.

پیوند آلوژنیک

سلول‌های بنیادی جمع‌آوری‌شده از یک اهداکننده (مرتبط یا غیرمرتبط)

• تالاسمیبه خصوص در بیماران جوان‌تر، پیوند مغز استخوان آلوژنیک می‌تواند یک درمان بالقوه ارائه دهد.
• کم خونی آپلاستیک شدیدوقتی مغز استخوان نتواند سلول‌های خونی کافی تولید کند، پیوند از یک اهداکننده می‌تواند عملکرد طبیعی را بازیابی کند.
• اختلالات ژنتیکیاز جمله نقص‌های تک ژنی مانند بیماری سلول داسی شکل یا نقص‌های ایمنی.
• لوسمی میلوئید مزمن (CML): در مواردی که به درمان هدفمند مقاوم بوده یا پس از آن عود کرده است.
• سرطان خون AML پرخطر یا عودکننده: هنگامی که خطر عود بیماری بالا باشد یا بیماری پس از درمان عود کند.
• لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) عودکننده: به ویژه در بیمارانی که درمان‌های اولیه با شکست مواجه شده‌اند.
• بدخیمی‌های خونی پیشرفته یا مقاوم به درمان: مانند لنفوم فولیکولار، لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) و میلوما مقاوم به درمان.

موارد مصرف عمومی اضافی

• شکست سایر درمان‌ها: وقتی شیمی درمانی، پرتودرمانی یا سایر درمان ها مؤثر نباشند.
• بیماری پرخطر یا تهاجمی: برای شرایطی که بعید است با درمان مرسوم به بهبودی پایدار دست یابند.
• عود یا بازگشت سرطان: برای تلاش برای درمان یا طولانی کردن دوره بهبودی پس از بازگشت بیماری.
• پیش‌آگهی ضعیف با گزینه‌های فعلی: وقتی پیوند مغز استخوان چشم‌انداز بقای بهتری ارائه می‌دهد.

شرایط لازم برای پیوند مغز استخوان

تصمیم برای انجام پیوند مغز استخوان یک تصمیم مشترک است که توسط یک تیم چند رشته‌ای از پزشکان، شامل متخصصان خون، سرطان و متخصصان پیوند، گرفته می‌شود. عواملی مانند سلامت کلی بیمار، مرحله بیماری و در دسترس بودن یک اهداکننده مناسب (برای پیوندهای آلوژنیک) در نظر گرفته می‌شود. به طور کلی، بیمارانی که از سلامت کلی خوبی برخوردارند و می‌توانند روند درمان شدید را تحمل کنند، کاندیدای مناسبی برای این عمل در نظر گرفته می‌شوند.

با این حال، برخی شرایط وجود دارد که ممکن است بیمار را از واجد شرایط بودن خارج کند، مانند:

• عفونت‌های شدید که قابل کنترل نیستند
• نارسایی اندام (مثلاً نارسایی قلب، کبد یا کلیه)
• سن بالا در برخی موارد
• کمبود اهداکننده مناسب برای پیوندهای آلوژنیک

انواع پیوند مغز استخوان

همانطور که قبلاً ذکر شد، دو نوع اصلی پیوند مغز استخوان وجود دارد: اتولوگ و آلوژنیک. نوع پیوندی که بیمار انجام می‌دهد به شرایط او و سایر عوامل پزشکی بستگی دارد.

۱. پیوند مغز استخوان اتولوگ

در پیوند مغز استخوان اتولوگ، مغز استخوان یا سلول‌های بنیادی خود بیمار جمع‌آوری، ذخیره و پس از دریافت شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی، دوباره به بدن او پیوند زده می‌شود. این نوع پیوند معمولاً در موارد سرطان‌های خاص مانند لوسمی، لنفوم یا میلوما چندگانه استفاده می‌شود. مزیت اصلی BMT اتولوگ این است که هیچ خطر رد پیوند وجود ندارد زیرا سلول‌ها از خود بیمار هستند. با این حال، مغز استخوان بیمار باید به اندازه کافی سالم باشد تا قبل از عمل، سلول‌های خونی کافی تولید کند.

۲. پیوند مغز استخوان آلوژنیک

در پیوند مغز استخوان آلوژنیک، سلول‌های بنیادی یا مغز استخوان از یک اهداکننده سالم، که ممکن است خویشاوند (خواهر و برادر، والدین) یا غیر خویشاوند باشد، گرفته می‌شود. سلول‌های اهداکننده باید با نشانگرهای ژنتیکی بیمار مطابقت داشته باشند تا خطر رد پیوند و بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) کاهش یابد. پیوندهای آلوژنیک معمولاً در مواردی استفاده می‌شوند که مغز استخوان بیمار به شدت آسیب دیده یا بیمار است و نمی‌تواند سلول‌های سالم را به تنهایی بازسازی کند. این نوع پیوند همچنین برای اختلالات ژنتیکی مانند کم‌خونی داسی شکل استفاده می‌شود.

۳. پیوند خون بند ناف

پیوند خون بند ناف نوع دیگری از پیوند آلوژنیک است که در آن سلول‌های بنیادی از خون بند ناف نوزاد جمع‌آوری می‌شوند. خون بند ناف سرشار از سلول‌های بنیادی است و زمانی که اهداکننده بالغ مناسبی در دسترس نباشد، گزینه مناسبی است. اگرچه پیوند خون بند ناف محدودیت‌هایی دارد، مانند زمان طولانی‌تر برای پیوند، اما در موارد خاص، به ویژه برای بیماران کودک، به طور گسترده‌تری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۴. پیوند مغز استخوان سینژنیک

در موارد نادر، مغز استخوان را می‌توان از یک دوقلوی همسان پیوند زد، روشی که به عنوان پیوند مغز استخوان سینژنیک شناخته می‌شود. این نوع پیوند کمترین خطر رد پیوند را دارد، زیرا ماده ژنتیکی یکسان است، اما فقط برای بیمارانی که یک دوقلوی همسان دارند، قابل اجرا است.

موارد منع پیوند مغز استخوان

اگرچه پیوند مغز استخوان (BMT) یک روش نجات‌بخش برای بسیاری از افراد مبتلا به سرطان خون، اختلالات ژنتیکی و نقص ایمنی است، اما برای همه مناسب نیست. تصمیم برای انجام پیوند مغز استخوان شامل بررسی دقیق سلامت کلی بیمار، مرحله و نوع بیماری و خطرات احتمالی آن است. شرایط یا عوامل خاصی ممکن است بیمار را برای پیوند مغز استخوان نامناسب کند.

۱. عفونت‌های شدید

بیمارانی که عفونت‌های شدید و کنترل نشده دارند، ممکن است کاندیدای مناسبی برای پیوند مغز استخوان نباشند. دلیل این امر آن است که فرآیند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی مورد نیاز قبل از پیوند، سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند و مبارزه با عفونت‌ها را برای بدن دشوارتر می‌سازد. فقط بیمارانی که عفونت‌هایشان به خوبی کنترل شده یا برطرف شده است، باید این عمل را انجام دهند. اگر عفونت فعالی وجود داشته باشد، باید قبل از پیوند درمان و ریشه‌کن شود.

2. نارسایی اندام

پیوند مغز استخوان می‌تواند فشار قابل توجهی بر بدن وارد کند. بنابراین، افرادی که نارسایی شدید قلب، کبد، کلیه یا ریه دارند ممکن است نتوانند این عمل را تحمل کنند. نارسایی یک یا چند اندام حیاتی، خطر عوارض در حین و بعد از پیوند را افزایش می‌دهد که می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد. به همین دلیل، نارسایی اندام یکی از موارد منع اصلی پیوند مغز استخوان است.

۳. سن بالا

اگرچه سن به خودی خود یک مانع مطلق برای پیوند مغز استخوان نیست، اما سن بالا می‌تواند خطرات مرتبط با پیوند مغز استخوان را افزایش دهد. افراد مسن ممکن است زمان بهبودی کندتر، میزان عفونت بالاتر و خطر عوارضی مانند بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) یا نارسایی عضو را تجربه کنند. سلامت کلی و وضعیت عملکردی بیمار نقش کلیدی در تعیین امکان پذیر بودن پیوند مغز استخوان در سنین بالاتر دارد.

۴. بیماری‌های همراه شدید

بیمارانی که بیماری‌های زمینه‌ای قابل توجهی مانند دیابت کنترل نشده، فشار خون بالا یا سایر بیماری‌های مزمن دارند، ممکن است در طول فرآیند پیوند در معرض خطر عوارض بیشتری باشند. این بیماری‌های زمینه‌ای می‌توانند در توانایی بدن در تحمل شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و روند بهبودی پس از پیوند اختلال ایجاد کنند. قبل از اقدام، پزشکان سلامت کلی بیمار و توانایی او در تحمل فشارهای پیوند مغز استخوان (BMT) را ارزیابی می‌کنند.

۵. فقدان اهداکننده مناسب (پیوند آلوژنیک)

برای بیمارانی که تحت پیوند مغز استخوان آلوژنیک قرار می‌گیرند، داشتن یک اهداکننده مناسب ضروری است. سلول‌های بنیادی اهداکننده باید با نشانگرهای ژنتیکی بیمار مطابقت داشته باشند تا خطر رد پیوند یا GVHD به حداقل برسد. اگر بیمار خواهر یا برادر، والدین یا اهداکننده غیرخویشاوند با تطابق ژنتیکی نداشته باشد، یافتن یک اهداکننده مناسب ممکن است چالش برانگیز باشد. این محدودیت می‌تواند پیوند آلوژنیک را برای برخی افراد نامناسب کند.

۶. سرطان فعال بدون پاسخ به درمان اولیه

برای برخی از بیماران، اگر سرطان آنها بسیار تهاجمی باشد و به سایر درمان‌ها مانند شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی پاسخ نداده باشد، پیوند مغز استخوان توصیه نمی‌شود. در چنین مواردی، احتمال نتایج موفقیت‌آمیز پیوند ممکن است کم باشد. بیماری باید در حال بهبودی یا تحت کنترل باشد تا بتوان پیوند مغز استخوان را به عنوان یک گزینه درمانی در نظر گرفت.

۷. سلامت روان و اختلالات شناختی

تأثیر عاطفی و روانی پیوند مغز استخوان می‌تواند قابل توجه باشد و بیماران را ملزم می‌کند که از نظر ذهنی برای چالش‌های پیش رو آماده باشند. بیمارانی که افسردگی شدید، اضطراب یا اختلالات شناختی دارند که مانع از توانایی آنها در درک یا رعایت روند درمان می‌شود، ممکن است با مشکلات بیشتری روبرو شوند. ارزیابی‌های سلامت روان اغلب بخشی از ارزیابی قبل از پیوند هستند تا اطمینان حاصل شود که بیماران از نظر روانی برای این عمل آماده هستند.

۸. عدم توانایی در انجام شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی شدید

بیمارانی که به دلیل سلامت عمومی ضعیف یا بیماری‌های زمینه‌ای قادر به تحمل دوزهای بالای شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی نیستند، ممکن است کاندیدای مناسبی برای پیوند مغز استخوان (BMT) نباشند. شیمی‌درمانی و پرتودرمانی قبل از پیوند برای از بین بردن بیماری و ایجاد فضا برای پیوند سلول‌های بنیادی جدید در مغز استخوان بسیار مهم است. اگر این درمان‌ها تحمل نشوند، پیوند ممکن است موفقیت‌آمیز نباشد.

چگونه برای پیوند مغز استخوان آماده شویم

پیوند مغز استخوان یک عمل پیچیده است که برای بهینه‌سازی نتایج و به حداقل رساندن عوارض، نیاز به آماده‌سازی کامل دارد. فرآیند آماده‌سازی می‌تواند بسته به نوع پیوند (اتولوگ در مقابل آلوژنیک) و شرایط خاص بیمار متفاوت باشد. در اینجا مروری بر مراحل رایج آماده‌سازی برای پیوند مغز استخوان داریم:

۱. ارزیابی قبل از پیوند

قبل از انجام پیوند مغز استخوان (BMT)، بیماران تحت ارزیابی کامل قرار می‌گیرند تا سلامت کلی آنها ارزیابی شود و مشخص شود که آیا برای این عمل مناسب هستند یا خیر. این ارزیابی شامل موارد زیر است:

• معاینه بدنی: معاینه فیزیکی کامل برای ارزیابی سلامت عمومی.
• تست خون: یک سری آزمایش خون برای ارزیابی عملکرد اندام‌ها، تعداد سلول‌های خونی و هرگونه بیماری زمینه‌ای.
• تست های تصویربرداری: اشعه ایکس، سی تی اسکن، یا MRI ممکن است برای ارزیابی وضعیت اندام‌های داخلی و مغز استخوان انجام شود.
• آزمایش‌های عملکرد قلب و ریهبا توجه به فشاری که پیوند مغز استخوان (BMT) بر بدن وارد می‌کند، بیماران اغلب از نظر عملکرد قلب و ریه آزمایش می‌شوند.
• غربالگری عفونتغربالگری عفونت‌های فعال، مانند عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا قارچی، برای اطمینان از درمان آنها قبل از پیوند.
• ارزیابی سلامت روانارزیابی‌های روانشناختی برای اطمینان از اینکه بیمار از نظر احساسی برای چالش‌های پیوند مغز استخوان (BMT) آماده است.

۲. انتخاب نوع پیوند مغز استخوان

تیم پزشکی بیمار بسته به شرایط او و عوامل دیگری مانند در دسترس بودن اهداکننده، تصمیم خواهد گرفت که آیا بیمار کاندید پیوند مغز استخوان اتولوگ یا آلوژنیک است یا خیر. در مورد پیوندهای آلوژنیک، تیم برای شناسایی اهداکننده منطبق تلاش خواهد کرد که شامل تعیین نوع HLA (آنتی‌ژن لکوسیت انسانی) است.

۳. برداشت سلول‌های بنیادی یا مغز استخوان (برای پیوند اتولوگ)

برای بیمارانی که تحت پیوند مغز استخوان اتولوگ قرار می‌گیرند، سلول‌های بنیادی یا مغز استخوان قبل از شروع فرآیند پیوند برداشت می‌شوند. این معمولاً شامل روشی به نام دیافراگمکه در آن سلول‌های بنیادی با استفاده از دستگاهی از خون بیمار جمع‌آوری می‌شوند. سپس این سلول‌ها برای استفاده‌های بعدی ذخیره می‌شوند. در برخی موارد، مغز استخوان مستقیماً از طریق سوزنی که به استخوان بیمار وارد می‌شود (معمولاً از لگن) برداشت می‌شود.

۴. رژیم آماده‌سازی

قبل از پیوند، بیماران تحت درمانی به نام acondicionamiento برای آماده‌سازی بدن برای سلول‌های بنیادی جدید. رژیم آماده‌سازی معمولاً شامل موارد زیر است:

• شیمی درمانیدوزهای بالای شیمی‌درمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی، پاکسازی مغز استخوان و سرکوب سیستم ایمنی استفاده می‌شود.
• تابش: در برخی موارد، پرتودرمانی علاوه بر شیمی درمانی برای هدف قرار دادن نواحی خاصی از بدن که ممکن است بیماری در آنها گسترش یافته باشد، استفاده می‌شود.
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: اگر پیوند آلوژنیک باشد، بیمار ممکن است داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دریافت کند تا از رد سلول های اهدا کننده توسط سیستم ایمنی جلوگیری شود.

۵. آماده‌سازی اهداکننده (برای پیوند آلوژنیک)

برای پیوندهای مغز استخوان آلوژنیک، اهداکننده همچنین تحت یک فرآیند غربالگری قرار می‌گیرد تا از ایمن و سازگار بودن سلول‌ها اطمینان حاصل شود. این شامل موارد زیر است:

• تست خون: برای اطمینان از سازگاری بین اهداکننده و گیرنده.
• مجموعه سلول های بنیادیاهداکننده تحت روشی مشابه آفرزیس قرار می‌گیرد که در آن سلول‌های بنیادی از خون یا مغز استخوان او جمع‌آوری می‌شوند.

۶. آمادگی عاطفی و عملی

به بیماران توصیه می‌شود که از نظر احساسی و عملی برای فرآیند پیوند آماده شوند. این شامل بحث در مورد عوارض احتمالی، درک جدول زمانی بهبودی، ترتیب دادن حمایت خانواده و مراقبان و آماده شدن برای بستری شدن در بیمارستان می‌شود.

پیوند مغز استخوان: مراحل گام به گام

پیوند مغز استخوان یک فرآیند چند مرحله‌ای است که نیاز به برنامه‌ریزی و هماهنگی دقیق دارد. در زیر نگاهی دقیق به آنچه قبل، حین و بعد از عمل اتفاق می‌افتد، می‌اندازیم.

۱. قبل از عمل: آماده‌سازی‌های قبل از پیوند

پس از تکمیل ارزیابی‌های قبل از پیوند، بیمار تحت رژیم آماده‌سازی (شیمی‌درمانی و/یا پرتودرمانی) قرار می‌گیرد. هدف اصلی مرحله آماده‌سازی، آماده‌سازی بدن برای دریافت سلول‌های بنیادی جدید است. این مرحله معمولاً چند روز طول می‌کشد و نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد.

۲. روز پیوند عضو

روز پیوند نسبتاً ساده است. به بیمار یک کاتتر (یک لوله نازک) داده می‌شود تا سلول‌های بنیادی را مستقیماً وارد جریان خون کند. این روش از طریق IV انجام می‌شود، دقیقاً مانند دریافت خون. سلول‌های بنیادی به مغز استخوان می‌روند، جایی که شروع به تکثیر و تولید سلول‌های خونی سالم می‌کنند.

3. مراقبت پس از پیوند

پس از پیوند، بیمار در یک محیط استریل به دقت تحت نظر قرار می‌گیرد، زیرا سیستم ایمنی بدن به دلیل شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی ضعیف شده است. مراحل زیر در مراقبت‌های پس از پیوند دخیل هستند:

• نظارتعلائم حیاتی، شمارش سلول‌های خونی و عملکرد اندام‌ها به طور منظم بررسی می‌شوند تا هرگونه علائم عفونت یا عوارض تشخیص داده شود.
• مراقبت های حمایتیبیمار ممکن است برای جلوگیری از عفونت، آنتی‌بیوتیک، داروهای ضدویروس و ضدقارچ دریافت کند و در صورت لزوم، خون نیز به او تزریق شود.
• پیشگیری از GVHDبرای پیوندهای آلوژنیک، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای جلوگیری از بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD)، وضعیتی که در آن سلول‌های اهداکننده به بدن بیمار حمله می‌کنند، تجویز می‌شود.

۴. پیوند

پیوند فرآیندی است که طی آن سلول‌های بنیادی پیوند شده شروع به رشد و تولید سلول‌های خونی جدید می‌کنند. این روند معمولاً طی ۲ تا ۴ هفته پس از پیوند اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند بیشتر طول بکشد. بیماران در این دوره از نظر علائم عوارض تحت نظر قرار می‌گیرند و در صورت لزوم با تزریق خون یا دارو پشتیبانی می‌شوند.

خطرات و عوارض پیوند مغز استخوان

اگرچه پیوند مغز استخوان یک روش بالقوه نجات‌بخش است، اما با خطرات و عوارض متعددی همراه است. درک این خطرات برای بیماران مهم است تا در مورد انجام این عمل تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند.

1 عفونت ها

به دلیل سرکوب سیستم ایمنی، بیماران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت‌ها هستند. این عفونت‌ها می‌توانند باکتریایی، ویروسی یا قارچی باشند و ممکن است در طول دوره آماده‌سازی یا در دوره پس از پیوند رخ دهند.

۲. بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD)

در پیوندهای آلوژنیک، GVHD زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های ایمنی اهداکننده به بدن بیمار حمله می‌کنند و آن را بیگانه می‌دانند. GVHD می‌تواند حاد یا مزمن باشد و اندام‌هایی مانند پوست، کبد و روده‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. شدت GVHD می‌تواند متفاوت باشد و از داروها برای مدیریت این بیماری استفاده می‌شود.

3. آسیب اندام

شیمی‌درمانی و پرتودرمانی با دوز بالا می‌تواند به اندام‌هایی مانند کبد، قلب، کلیه‌ها و ریه‌ها آسیب برساند. در حالی که تیم‌های پزشکی اقدامات احتیاطی را برای محدود کردن آسیب به اندام‌ها انجام می‌دهند، اما این یک خطر بالقوه در طول عمل است.

۴. رد پیوند

در برخی موارد، بدن بیمار ممکن است سلول‌های بنیادی پیوند شده را رد کند، به خصوص در پیوندهای آلوژنیک. رد پیوند می‌تواند ناشی از اختلال عملکرد سیستم ایمنی باشد و اغلب با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی درمان می‌شود.

۵. خونریزی و کم‌خونی

در طول مرحله بهبودی، بیماران ممکن است به دلیل کندی روند بهبود سلول‌های خونی، خونریزی یا کم‌خونی را تجربه کنند. در این مدت اغلب به تزریق خون نیاز است.

۶. سرطان‌های ثانویه

در موارد نادر، بیماران ممکن است به دلیل دوزهای بالای شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی مورد استفاده در طول فرآیند پیوند، دچار سرطان‌های ثانویه شوند. نظارت منظم برای تشخیص و درمان زودهنگام هرگونه سرطان جدید ضروری است.
 

بهبودی پس از پیوند مغز استخوان

پیوند مغز استخوان (BMT) یک عمل پیچیده و طاقت‌فرسا است و بهبودی می‌تواند بسته به عواملی مانند سلامت عمومی بیمار، سن، نوع پیوند (اتولوگ در مقابل آلوژنیک) و هرگونه عارضه در طول فرآیند، به طور قابل توجهی متفاوت باشد. درک جدول زمانی بهبودی و پیروی از دستورالعمل‌های مراقبت‌های پس از عمل برای بهبود نتایج و تضمین یک روند بهبودی روان ضروری است.

دوره بهبودی فوری (چند روز تا چند هفته پس از پیوند)

چند هفته اول پس از پیوند مغز استخوان بسیار حیاتی است. در طول این دوره، سیستم ایمنی بیمار به دلیل شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی با دوز بالا هنوز در معرض خطر است و مدتی طول می‌کشد تا سلول‌های بنیادی پیوند شده شروع به تولید سلول‌های خونی سالم کنند.

• اقامت در بیمارستاناکثر بیماران لازم است ۲ تا ۴ هفته اول پس از پیوند در بیمارستان بستری شوند. این بستری برای نظارت بر بهبودی، پیشگیری و مدیریت عفونت‌ها و حمایت از سیستم ایمنی در حین بهبودی تدریجی ضروری است.
• پیوندپیوند فرآیندی است که طی آن سلول‌های بنیادی پیوند شده شروع به رشد و تولید سلول‌های خونی می‌کنند. این فرآیند معمولاً ۲ تا ۴ هفته پس از پیوند رخ می‌دهد، اما می‌تواند بیشتر طول بکشد. در این مدت ممکن است تزریق خون برای کمک به بیمار در حفظ تعداد کافی سلول‌های خونی ضروری باشد.
• خطر عفونتبیماران در این دوره از نظر علائم عفونت به دقت تحت نظر خواهند بود. با توجه به سیستم ایمنی ضعیف، عفونت‌ها نگرانی قابل توجهی هستند و اغلب برای جلوگیری از عوارض، آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد قارچ و ضد ویروس تجویز می‌شوند.
• پشتیبانی تغذیه ایحمایت تغذیه‌ای در طول بهبودی مهم است، به خصوص از آنجایی که بیمار ممکن است دچار کاهش اشتها، حالت تهوع یا زخم‌های دهان شود. یک متخصص تغذیه در ایجاد یک رژیم غذایی متعادل برای حمایت از بهبودی و سلامت کلی کمک خواهد کرد.

دوره نقاهت از اواسط تا اواخر (۱ تا ۳ ماه پس از پیوند)

همزمان با شروع عملکرد صحیح سلول‌های بنیادی بیمار، تمرکز بهبودی به حمایت از سلامت کلی و بهبود قدرت تغییر می‌کند. این مرحله برای مدیریت عوارض جانبی و از سرگیری فعالیت‌های عادی بسیار مهم است.

• بازیابی سیستم ایمنیممکن است چندین ماه طول بکشد تا سیستم ایمنی بدن به طور کامل بهبود یابد. بیماران اغلب برای جلوگیری از بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) در پیوندهای آلوژنیک، نیاز به مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دارند.
• فیزیوتراپیبا توجه به ماهیت فشرده درمان و مدت طولانی بستری در بیمارستان، بسیاری از بیماران ضعف و خستگی را تجربه می‌کنند. فیزیوتراپی و ورزش منظم اغلب برای بازیابی قدرت و تحرک توصیه می‌شود.
• قرارهای بعدی: ویزیت‌های پیگیری منظم با پیوند تیم پزشکی موظف است پیشرفت بیماری را زیر نظر داشته باشد، عفونت‌ها را بررسی کند و عملکرد اندام‌ها را ارزیابی کند. این ویزیت‌ها برای تشخیص زودهنگام هرگونه عارضه احتمالی ضروری است.

بهبودی طولانی مدت (۳ تا ۱۲ ماه پس از پیوند)

بهبودی پس از بستری اولیه در بیمارستان ادامه می‌یابد، و برخی از بیماران برای بازیابی کامل قدرت و سلامت قبل از پیوند به یک سال یا بیشتر نیاز دارند.

• بازگشت به فعالیت‌های عادیتا ۳ تا ۶ ماه، بسیاری از بیماران شروع به بازگشت به فعالیت‌های منظم خود می‌کنند، اگرچه ممکن است هنوز نیاز به محدود کردن قرار گرفتن در معرض جمعیت، اجتناب از غذاهای خاص و پیروی از دستورالعمل‌های پیشگیری از عفونت داشته باشند.
• بازسازی سیستم ایمنی: سیستم ایمنی بیمار به مرور زمان به بهبود خود ادامه خواهد داد و ممکن است واکسیناسیون منظم به عنوان بخشی از مراقبت های مداوم مورد نیاز باشد.
• مراقبت های حمایتیبرخی از بیماران ممکن است برای مدیریت عوارض مزمن مانند GVHD، شمارش پایین سلول‌های خون یا مشکلات عملکرد اندام‌ها به داروهای مداوم نیاز داشته باشند. نظارت طولانی مدت ضروری خواهد بود.

نکاتی برای مراقبت‌های پس از درمان

• پیشگیری از عفونتاز تماس با افراد بیمار خودداری کنید، مرتباً دست‌ها را بشویید و دستورالعمل‌های کنترل عفونت را طبق دستور تیم مراقبت‌های بهداشتی دنبال کنید.
• نظارت بر علائممراقب علائم عوارضی مانند تب، بثورات پوستی، خونریزی غیرمعمول یا خستگی مداوم باشید و فوراً این موارد را به پزشک گزارش دهید.
• حفظ یک رژیم غذایی سالمبرای حمایت از عملکرد سیستم ایمنی و بهبودی، روی غذاهای غنی از مواد مغذی تمرکز کنید. وعده‌های غذایی کوچک و مکرر ممکن است در مراحل اولیه بهبودی راحت‌تر تحمل شوند.
• حمایت عاطفیطبیعی است که پس از پیوند، طیف وسیعی از احساسات را تجربه کنید. حمایت و مشاوره روانشناختی می‌تواند به بیماران کمک کند تا در طول فرآیند بهبودی با چالش‌های عاطفی کنار بیایند.

مزایای پیوند مغز استخوان

پیوند مغز استخوان مزایای قابل توجهی دارد، به خصوص برای بیمارانی که انواع خاصی از سرطان یا اختلالات خونی دارند. برای بسیاری از افراد، این می‌تواند یک درمان نجات‌بخش باشد و امکان بهبودی طولانی مدت یا حتی درمان کامل را فراهم کند.

۱. بازیابی تولید طبیعی سلول‌های خونی

یکی از مزایای اصلی پیوند مغز استخوان، بازیابی تولید سلول‌های خونی سالم است. بیمارانی که بیماری‌هایی مانند لوسمی، لنفوم یا کم‌خونی آپلاستیک دارند، اغلب کمبود شدید سلول‌های خونی را تجربه می‌کنند که منجر به کم‌خونی، خستگی، عفونت و خونریزی می‌شود. پس از پیوند مغز استخوان (BMT)، سلول‌های بنیادی پیوند شده شروع به تولید گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها می‌کنند و بدن بیمار را قادر به عملکرد طبیعی می‌کنند.

۲. پتانسیل بهبودی یا درمان طولانی مدت

برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان‌های خون مانند لوسمی یا لنفوم، پیوند مغز استخوان می‌تواند منجر به بهبودی طولانی مدت یا حتی درمان قطعی شود. پیوند مغز استخوان با جایگزینی مغز استخوان آسیب دیده یا بیمار با سلول‌های سالم، علت اصلی بیماری را از بین می‌برد و فرصتی برای شروعی دوباره فراهم می‌کند و میزان بقا را به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد.

3. بهبود کیفیت زندگی

برای بیمارانی که اختلالات خونی مزمن یا بیماری‌هایی مانند کم‌خونی داسی‌شکل یا تالاسمیپیوند مغز استخوان می‌تواند کیفیت زندگی را به طرز چشمگیری بهبود بخشد. پیوندهای موفق، دفعات دوره‌های دردناک، بستری شدن در بیمارستان و تزریق خون را کاهش می‌دهند و به بیماران اجازه می‌دهند به فعالیت‌های عادی خود بازگردند و از کیفیت کلی زندگی بهتری برخوردار شوند.

۴. درمان اختلالات ژنتیکی

علاوه بر سرطان‌ها، پیوند مغز استخوان (BMT) می‌تواند یک گزینه درمانی برای برخی اختلالات ژنتیکی یا ارثی مانند کم‌خونی داسی‌شکل و نقص ایمنی ترکیبی شدید (SCID) نیز باشد. برای بیماران مبتلا به این بیماری‌ها، یک پیوند موفق می‌تواند درمان قطعی را فراهم کند و نیاز به مدیریت مادام‌العمر را پایان دهد و امید به زندگی را بهبود بخشد.

5. بهبود عملکرد ایمنی

پیوند مغز استخوان همچنین به بازیابی عملکرد سیستم ایمنی کمک می‌کند. این امر به ویژه برای بیمارانی که نقص ایمنی دارند یا افرادی که تحت شیمی درمانی قرار گرفته‌اند، مهم است. مغز استخوان جدید گلبول‌های سفید سالم تولید می‌کند که به بدن در مبارزه با عفونت‌ها و حفظ سلامت کلی کمک می‌کند.

پیوند مغز استخوان در مقابل روش‌های جایگزین

در برخی موارد، ممکن است روش‌های جایگزینی برای پیوند مغز استخوان وجود داشته باشد. این جایگزین‌ها به شرایط خاص تحت درمان و سلامت کلی بیمار بستگی دارد.

۱. شیمی‌درمانی به تنهایی

در موارد ابتلا به برخی سرطان‌ها، شیمی‌درمانی به تنهایی می‌تواند جایگزینی برای پیوند مغز استخوان (BMT) باشد. شیمی‌درمانی می‌تواند سلول‌های سرطانی را از بین ببرد و گاهی اوقات عملکرد مغز استخوان را بازیابی کند. با این حال، در موارد تهاجمی‌تر لوسمی یا لنفوم، پیوند مغز استخوان (BMT) ممکن است تنها راه برای دستیابی به بهبودی طولانی مدت باشد. اگرچه شیمی‌درمانی در برخی موارد مؤثر است، اما مانند پیوند مغز استخوان، عملکرد مغز استخوان را بازیابی نمی‌کند.

2. درمان با سلول های بنیادی

درمان با سلول‌های بنیادی یک جایگزین نوظهور برای پیوند مغز استخوان سنتی است. در برخی موارد، سلول‌های بنیادی ممکن است با تزریق مستقیم سلول‌های بنیادی سالم به بدن، برای درمان اختلالات خونی استفاده شوند. با این حال، پیوند مغز استخوان (BMT) همچنان پرکاربردترین روش برای بازگرداندن سلول‌های بنیادی عملکردی، به ویژه در درمان سرطان‌های خون است.

هزینه پیوند مغز استخوان در هند

هزینه پیوند مغز استخوان (BMT) در هند معمولاً از ₹15,00,000 تا ₹30,00,000 متغیر است. هزینه‌ها ممکن است بسته به بیمارستان، محل، نوع اتاق و عوارض مرتبط متفاوت باشد.  

• پیوند مغز استخوان در بیمارستان‌های آپولو هند در مقایسه با کشورهای غربی، صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه‌ها، وقت ملاقات فوری و زمان بهبودی بهتر را ارائه می‌دهد.
• با این راهنمای ضروری برای بیماران و مراقبان، گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه پیوند مغز استخوان در هند را بررسی کنید.
• برای اطلاع از هزینه دقیق، اکنون با ما تماس بگیرید   

سوالات متداول (FAQ)

۱. قبل و بعد از پیوند مغز استخوان (BMT) چه چیزهایی باید بخورم؟
 قبل از پیوند مغز استخوان (BMT)، یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و متعادل، بدن شما را در مقابله با درمان پشتیبانی می‌کند. پس از پیوند، سیستم ایمنی بدن شما سرکوب می‌شود، بنابراین باید یک رژیم غذایی نوتروپنیک را دنبال کنید - از خوردن غذاهای خام یا نیم‌پز خودداری کنید. در بیمارستان‌های آپولو، متخصصان تغذیه برنامه‌های شخصی‌سازی‌شده‌ای را برای اطمینان از تغذیه ایمن در طول بهبودی تهیه می‌کنند.

۲. آیا بیماران مسن می‌توانند پیوند مغز استخوان انجام دهند؟
 بله، بیماران مسن می‌توانند بسته به سن بیولوژیکی، عملکرد اندام و بیماری‌های همراه، پیوند مغز استخوان دریافت کنند. در بیمارستان‌های آپولو، هر بیمار قبل از پیوند تحت ارزیابی جامع قرار می‌گیرد تا مناسب بودن پیوند ارزیابی شده و خطرات به حداقل برسد.

۳. آیا پیوند مغز استخوان برای بیماران چاق بی‌خطر است؟
 پیوند مغز استخوان می‌تواند با خیال راحت در بیماران چاق انجام شود، اما نیاز به ارزیابی دقیق و مدیریت خطرات مرتبط مانند مشکلات قلبی عروقی و بهبود زخم دارد. بیمارستان‌های آپولو از یک رویکرد چند رشته‌ای برای بهینه‌سازی سلامت بیماران قبل، حین و بعد از پیوند مغز استخوان (BMT) استفاده می‌کنند تا بهترین نتایج ممکن را تضمین کنند.

۴. آیا بیماران دیابتی می‌توانند پیوند مغز استخوان را با خیال راحت انجام دهند؟
 بله، بیماران دیابتی می‌توانند پیوند مغز استخوان انجام دهند. با این حال، دیابت باید قبل از عمل به خوبی کنترل شود تا خطر عفونت و عوارض در دوران نقاهت کاهش یابد. بیمارستان‌های آپولو مراقبت‌های تخصصی برای نظارت دقیق بر سطح قند خون در طول فرآیند پیوند ارائه می‌دهند.

۵. پیوند مغز استخوان در بیماران مبتلا به فشار خون بالا چگونه انجام می‌شود؟
 بیماران مبتلا به فشار خون بالا می‌توانند با مدیریت صحیح فشار خون، پیوند مغز استخوان را با خیال راحت انجام دهند. تیم‌های متخصص بیمارستان‌های آپولو، فشار خون بالا را قبل و بعد از پیوند مغز استخوان (BMT) به دقت کنترل و درمان می‌کنند تا خطرات قلبی عروقی را به حداقل رسانده و از بهبودی روان پشتیبانی کنند.

۶. آیا می‌توانم بعد از پیوند مغز استخوان باردار شوم؟
 بارداری پس از پیوند مغز استخوان (BMT) امکان‌پذیر است، اما برخی از داروهای شیمی‌درمانی و پرتودرمانی مورد استفاده در طول درمان می‌توانند بر باروری تأثیر بگذارند. بیمارستان‌های آپولو مشاوره حفظ باروری و پشتیبانی از سلامت باروری پس از پیوند را ارائه می‌دهند.

۷. کودکان در طول و بعد از پیوند مغز استخوان (BMT) به چه مراقبت‌های ویژه‌ای نیاز دارند؟
 بیماران کودک نیاز به نظارت، حمایت عاطفی و پروتکل‌های پیشگیری از عفونت متناسب دارند. بیمارستان‌های آپولو دارای واحدهای تخصصی پیوند مغز استخوان کودکان برای رسیدگی به نیازهای منحصر به فرد بیماران خردسال هستند.

۸. اگر قبلاً جراحی داشته باشم، آیا می‌توانم پیوند مغز استخوان انجام دهم؟
 بله، جراحی‌های قبلی معمولاً از پیوند مغز استخوان (BMT) جلوگیری نمی‌کنند، اما مهم است که تیم پیوند خود را در جریان بگذارید. جراحی‌هایی که شامل ریه‌ها، قلب یا شکم می‌شوند ممکن است بر نحوه تحمل بدن شما در برابر شیمی‌درمانی یا بیهوشی تأثیر بگذارند. بیمارستان‌های آپولو قبل از اقدام، چنین سابقه‌ای را با دقت ارزیابی می‌کنند.

۹. چه مدت طول می‌کشد تا پس از پیوند مغز استخوان بهبود پیدا کنم؟
 بهبودی پس از پیوند مغز استخوان (BMT) متفاوت است و معمولاً ۳ تا ۱۲ ماه طول می‌کشد. بهبودی اولیه شامل بستری شدن در بیمارستان و اقدامات احتیاطی ایزوله شدن و به دنبال آن معاینات منظم است. بیمارستان‌های آپولو برنامه‌های پیگیری ساختاریافته‌ای را برای نظارت بر بهبودی سیستم ایمنی و جلوگیری از عوارض ارائه می‌دهند.

۱۰. اثرات بلندمدت پیوند مغز استخوان چیست؟
 برخی از بیماران ممکن است به بیماری مزمن پیوند علیه میزبان (GVHD)، ناباروری، خستگی یا سرطان‌های ثانویه مبتلا شوند. پیگیری طولانی‌مدت در بیمارستان‌های آپولو شامل غربالگری‌های روتین و مراقبت‌های حمایتی برای مدیریت عوارض دیررس پیوند مغز استخوان (BMT) است.

۱۱. چگونه خانواده‌ام را برای پیوند مغز استخوان آماده کنم؟
 آماده‌سازی خانواده شامل آموزش آنها در مورد مدت زمان، خطرات، پروتکل‌های ایزوله‌سازی و حمایت عاطفی مورد نیاز است. بیمارستان‌های آپولو جلسات مشاوره خانواده و دسترسی به مددکاران اجتماعی بالینی و هماهنگ‌کنندگان پیوند را ارائه می‌دهند.

۱۲. آیا می‌توانم بعد از پیوند مغز استخوان به سر کار برگردم؟
 بله، اکثر بیماران می‌توانند بسته به بهبودی و ماهیت شغلی خود، ظرف ۳ تا ۶ ماه پس از پیوند مغز استخوان (BMT) به کار خود بازگردند. تیم‌های مراقبتی آپولو به ارزیابی زمان ایمن بودن این کار کمک می‌کنند و اغلب با وظایف پاره وقت یا تعدیل‌شده شروع می‌کنند.

۱۳. آیا پیوند مغز استخوان یک راه حل دائمی است؟
 در بسیاری از موارد، پیوند مغز استخوان یک درمان بالقوه ارائه می‌دهد، به خصوص برای برخی از لوسمی‌ها، لنفوم‌ها و اختلالات ژنتیکی. با این حال، خطر عود یا عوارض وجود دارد و نیاز به پیگیری طولانی مدت در بیمارستان‌های آپولو دارد.

۱۴. چرا بیماران بین‌المللی باید پیوند مغز استخوان در هند را در نظر بگیرند؟
 هند پیوند مغز استخوان در سطح جهانی را با کسری از هزینه در مقایسه با ایالات متحده، بریتانیا یا اروپا ارائه می‌دهد. در بیمارستان‌های آپولو، بیماران مراقبت‌های استاندارد بین‌المللی، خدمات معتبر JCI و هماهنگ‌کنندگان پیوند چندزبانه را برای راهنمایی در طول فرآیند دریافت می‌کنند. با دوره‌های انتظار کوتاه‌تر و زیرساخت‌های پیشرفته، هند به یک مرکز جهانی برای پیوند مغز استخوان تبدیل شده است.

۱۵. بیمارستان‌های آپولو در مقایسه با بیمارستان‌های خارج از کشور برای پیوند مغز استخوان چگونه عمل می‌کنند؟
بیمارستان‌های آپولو نتایج و کیفیت مراقبتی قابل مقایسه با مراکز برتر جهانی ارائه می‌دهند. متخصصان پیوند آموزش‌دیده بین‌المللی ما، پروتکل‌های پیشرفته کنترل عفونت و مراقبت‌های پیگیری شخصی، آپولو را به انتخابی ترجیحی برای بیماران از بیش از ۱۲۰ کشور تبدیل کرده است. ترکیبی از تخصص، قیمت مناسب و پشتیبانی جامع، ما را به مقصدی برتر برای مسافران پزشکی که به دنبال پیوند مغز استخوان هستند، تبدیل کرده است.

۱۶. چه کسی می‌تواند اهداکننده پیوند مغز استخوان آلوژنیک باشد؟
اهداکنندگان معمولاً خواهر و برادر هستند زیرا احتمال تطابق نزدیک بین آنها بیشتر است، اگرچه اهداکنندگان غیرخویشاوند نیز می‌توانند در نظر گرفته شوند. تطابق با آزمایش خون انجام می‌شود و اهداکننده باید پس از معاینه پزشکی کامل، از سلامت کامل برخوردار باشد تا از ایمنی آن اطمینان حاصل شود.

۱۷. سلول‌های بنیادی مغز استخوان چگونه از یک اهداکننده جمع‌آوری می‌شوند؟
مغز استخوان تحت بیهوشی عمومی از استخوان‌های لگن جمع‌آوری می‌شود. اهداکننده ممکن است یک شب در بیمارستان بماند و برای چند روز درد خفیفی را تجربه کند. در صورت نیاز، مسکن درد ارائه می‌شود.

۱۸. سلول‌های بنیادی خون محیطی چگونه جمع‌آوری می‌شوند؟
سلول‌های بنیادی پس از تزریق روزانه فاکتورهای رشد به اهداکننده، با استفاده از دستگاهی به نام سانتریفیوژ از جریان خون جمع‌آوری می‌شوند. خون از یک بازو گرفته می‌شود، سلول‌های بنیادی جدا می‌شوند و بقیه خون از طریق بازوی دیگر بازگردانده می‌شود.

۱۹. پیوند خون بند ناف چیست و چه زمانی استفاده می‌شود؟
خون بند ناف، غنی از سلول‌های بنیادی، پس از زایمان از جفت و بند ناف جمع‌آوری می‌شود. در صورت عدم دسترسی به اهداکننده مناسب مغز استخوان، به ویژه در کودکان و نوجوانان، می‌توان از آن برای پیوند استفاده کرد. پیوند خون بند ناف ممکن است عوارض جانبی ایمونولوژیکی کمتری داشته باشد و به تطابق دقیق‌تری نیاز داشته باشد.

۲۰. اگر خواهر یا برادری با اهداکننده‌ی همسان نداشته باشم، چگونه می‌توانم یک اهداکننده‌ی منطبق پیدا کنم؟
اگر تطابقی بین خواهر و برادرها وجود نداشته باشد، می‌توان اهداکنندگان غیرخویشاوند را از طریق فهرست‌های اهداکنندگان ملی و بین‌المللی پیدا کرد. تیم پیوند بیمارستان‌های آپولو به بیماران در جستجوی این فهرست‌ها و هماهنگی تطبیق اهداکنندگان برای یافتن بهترین تطابق ممکن کمک می‌کند.

۲۱. چه مدت برای پیوند مغز استخوان در بیمارستان بستری خواهم بود؟
مدت بستری در بیمارستان برای پیوند مغز استخوان (BMT) معمولاً بین ۳ تا ۶ هفته طول می‌کشد که به شرایط بیمار و هرگونه عارضه‌ای بستگی دارد. این دوره شامل مرحله آماده‌سازی، پیوند و بهبودی اولیه تحت نظارت دقیق پزشکی در بیمارستان‌های آپولو می‌شود.

۲۲. بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) چیست؟ چگونه درمان می‌شود؟
پیوند علیه میزبان (GVHD) زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های ایمنی اهداکننده به بافت‌های گیرنده حمله می‌کنند. این بیماری می‌تواند حاد یا مزمن باشد و پوست، کبد و روده‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. بیمارستان‌های آپولو از درمان‌های پیشرفته سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و نظارت دقیق برای مدیریت و درمان مؤثر GVHD استفاده می‌کنند.

۲۳. بعد از ترخیص چه اقدامات احتیاطی باید انجام دهم؟
پس از ترخیص، بیماران باید اقدامات سختگیرانه پیشگیری از عفونت را رعایت کنند، بهداشت را رعایت کنند، از حضور در مکان‌های شلوغ خودداری کنند و به برنامه‌های دارویی خود پایبند باشند. پیگیری‌های منظم در بیمارستان‌های آپولو، تشخیص و مدیریت به موقع هرگونه عارضه را تضمین می‌کند.

۲۴. آیا خدمات پشتیبانی روانی یا عاطفی در دسترس است؟
بله، انجام پیوند مغز استخوان (BMT) می‌تواند از نظر احساسی چالش‌برانگیز باشد. بیمارستان‌های آپولو مشاوره، گروه‌های حمایتی و خدمات روانشناسی را برای بیماران و خانواده‌هایشان ارائه می‌دهند تا به آنها در مقابله با استرس و بهبود سلامت روان در طول مسیر پیوند کمک کنند.

۲۵. چه عواملی تعیین کننده واجد شرایط بودن برای پیوند مغز استخوان هستند؟
واجد شرایط بودن برای پیوند به عواملی مانند سلامت کلی بیمار، نوع و مرحله بیماری، عملکرد اندام، سن و در دسترس بودن اهداکننده مناسب بستگی دارد. بیمارستان‌های آپولو ارزیابی‌های جامعی را برای تعیین اینکه آیا پیوند مغز استخوان (BMT) گزینه مناسبی است یا خیر، انجام می‌دهند.

۲۶. میزان موفقیت یا میزان بقا پس از پیوند مغز استخوان چقدر است؟
میزان موفقیت بر اساس نوع بیماری، سن بیمار و سلامت کلی متفاوت است. در بیمارستان‌های آپولو، میزان بقا با استانداردهای بین‌المللی قابل مقایسه است و پیشرفت‌های مداوم در مراقبت‌ها، نتایج را بهبود می‌بخشد. تیم پیوند شما، پیش‌آگهی خاص شما را به تفصیل مورد بحث قرار خواهد داد.

نتیجه

پیوند مغز استخوان یک درمان بسیار مؤثر و بالقوه نجات‌بخش برای افراد مبتلا به سرطان خون و برخی اختلالات ژنتیکی است. اگرچه خود این عمل دشوار است، اما پتانسیل بهبودی طولانی‌مدت و بهبود کیفیت زندگی را ارائه می‌دهد. با آمادگی مناسب، نظارت دقیق و یک برنامه بهبودی حمایتی، بسیاری از بیماران می‌توانند پس از عمل، زندگی سالم و رضایت‌بخشی داشته باشند. همیشه با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید تا در مورد نیازهای فردی خود صحبت کنید و بهترین روش عمل را تعیین کنید.