Hoe kun je iemand helpen die een epileptische aanval heeft?

Heb je ooit iemand zien aanvallen of stuiptrekkingen krijgen? Deze plotselinge schokkerige beweging wanneer de persoon niet bij bewustzijn is, kan een epileptische aanval zijn. Hoewel epileptische aanvallen alarmerend kunnen lijken, zijn ze niet altijd noodgevallen.

Epileptische aanvallen kunnen een impact hebben op iemands dagelijks leven, maar met regelmatige medicatie en een gezonde levensstijl kan de aandoening onder controle worden gehouden. aanvallen zijn vaak onvoorspelbaar en kunnen leiden tot verwondingen of een val.

Om het risico op letsel bij de epilepsiepatiënt te voorkomen, is het daarom van cruciaal belang om op de hoogte te zijn van de verschillende tekenen en symptomen van epileptische aanvallen en om snel eerste hulp te verlenen voordat medische hulp arriveert.

Wat zijn epileptische aanvallen?

Epilepsie is een neurologische aandoening die de activiteit van de hersenen verstoort bij het verzenden van berichten door cellen. Deze plotselinge verandering in elektrische activiteit kan leiden tot epileptische aanvallen.

Aanvallen kunnen ervoor zorgen dat de persoon blanco staart of leiden tot onwillekeurige bewegingen in het lichaam zoals trillen of beven die een paar minuten kunnen aanhouden. Als de timing van de aanval langer dan vijf minuten duurt, is het een noodgeval.

Wat zijn de verschillende soorten aanvallen?

Afhankelijk van de duur en het optreden van aanvallen, kunnen ze worden ingedeeld in focale aanvallen en gegeneraliseerde aanvallen.

• Focale aanvallen ontstaan ​​meestal op één punt in één hersenhelft en verspreiden zich geleidelijk naar andere delen. Dit type aanval resulteert in een verminderd bewustzijn en afwijkend gedrag.

De persoon kan eindeloos in de ruimte staren, herhaaldelijk praten of rondjes lopen. Omdat de persoon op dat moment in gedachten verzonken is, kan hij zich niet eens herinneren dat hij zulke acties heeft ondernomen.

• Gegeneraliseerde aanvallen komen meestal in meerdere gebieden tegelijk voor. Dit type aanval is gevoelig voor accidentele verwondingen, omdat de persoon plotselinge lichaamsbewegingen niet kan controleren.

Gegeneraliseerde aanvallen kunnen verschillende gevolgen hebben, zoals spierkrampen, voortdurend schudden, instorten, verwardheid of desoriëntatie. 

Soorten gegeneraliseerde aanvallen

• Afwezigheidsaanvallen: Ongebruikelijke handelingen zoals blanco gezichtsverschijnselen of subtiele snelle bewegingen zoals smakken met de lippen of vaak knipperen met de ogen kunnen worden omschreven als absentieaanvallen. Ze kunnen optreden zonder aura en abrupt eindigen. Dit type gegeneraliseerde aanval duurt meestal maximaal 15 seconden of korter, maar kan meerdere keren per dag terugkeren.

• tonische aanvallen: Dit type aanval kan leiden tot spasmen of stijfheid in de spieren van de rug, armen en benen. Het plotselinge aanspannen van deze strekspieren kan ervoor zorgen dat de persoon het bewustzijn verliest en op de grond valt. 

• Atonische aanvallen: Bij een atonische aanval, ook wel bekend als een drop-aanval, is er sprake van verminderd bewustzijn of verlies van spiercontrole. Dit type aanval kan ervoor zorgen dat de persoon valt of dat zijn hoofd omrolt doordat de kaak slapper wordt, wat kan leiden tot ernstige verwondingen.

• Clonische aanvallen: Dit type aanval leidt vaak tot een reeks herhaalde of ritmische bewegingen van de spieren in het gezicht, de nek, de ellebogen en de benen. Clonische aanvallen duren meestal een paar seconden of minuten: de schokken worden langzamer naarmate de aanval afneemt en helemaal stopt.

• Myoclonische aanvallen: Deze aanvallen zijn plotseling en omvatten snellere schokachtige samentrekkingen. Deze veroorzaken spasmen of trekkingen die beperkt zijn tot individuele spieren of groepen spieren in het gezicht, de romp, armen en benen. Myoclonische aanvallen leiden niet vaak tot bewustzijnsverlies.

• Tonisch-clonische aanvallen: Voorheen bekend als grand mal-aanvallen of "convulsieve" aanvallen, hebben tonisch-clonische aanvallen meestal invloed op het hele lichaam en duren ze een paar seconden. Ze kunnen een plotseling verlies van bewustzijn, spierspasmen, schokkerige bewegingen, bijten op de tong en soms verlies van controle over de blaas veroorzaken.

Hoe kun je iemand helpen die een epileptische aanval heeft?

Als u ooit een persoon ziet die deze tekenen en symptomen heeft, is het waarschijnlijk een aanval. Voer deze paar stappen onmiddellijk uit om te voorkomen dat de persoon enige vorm van slachtoffers maakt.

1. Creëer een open ruimte: Vraag mensen om weg te stappen en niet om de persoon heen te verzamelen. Leid de persoon weg van gevaarlijke plekken zoals trappen, liften, verkeer en water. Verwijder harde of scherpe voorwerpen zoals glas, spiegels of meubels binnen het bereik van de persoon om letsel te voorkomen.
2. Draai de persoon voorzichtig op zijn zij– om aspiratie te voorkomen en de persoon te helpen goed te ademen
3. Blijf kalm: Houd kalmte in jezelf en vraag andere mensen om ook kalm te blijven. Voer deze stappen alleen uit met een heldere en vredige geest.
4. Begeleid hen tijdens de aanval: Blijf bij de persoon totdat de effecten van de aanval volledig zijn uitgewerkt. Praat rustig over de aanval zodra de persoon weer bij bewustzijn is en stel hem of haar gerust dat u hem of haar zult vergezellen totdat hij of zij zich beter voelt.
5. Beperk bewegingen niet: Probeer tijdens een aanval niet de persoon te controleren of zijn/haar schokkerige bewegingen te stoppen. Het vasthouden van de persoon kan zowel hem/haar als jou schaden, dus vermijd het vasthouden van de persoon totdat de aanval stopt.
6. Maak het ze gemakkelijk: Maak strakke kledingstukken los rond hun nek, zoals de stropdas of de knoop van hun overhemd. Doe hun bril af en leg deze opzij.

1. Ondersteun het hoofd: Leg een kussen of een zachte handdoek onder het hoofd van het kind om te voorkomen dat het zichzelf bezeert tijdens de snelle, onwillekeurige bewegingen.
2. Controleer op noodcontact: Zorg dat u in de tas of portemonnee van de persoon een noodnummer heeft, zodat hij/zij een familielid kan bereiken of medische hulp kan krijgen.
3. Verbied het plaatsen van iets tussen de kaken: Zorg ervoor dat u niets in de mond van de persoon stopt en hem/haar niets te eten of te drinken geeft totdat hij/zij volledig is hersteld.
4. Tijd van de aanval: Let op hoe lang de aanval duurt: ze duren meestal tussen de 30 seconden en twee minuten. Wanneer de aanval begint, kijk dan op je horloge, meet de duur ervan en informeer de arts later over de activiteit.
5. Maak de luchtweg vrij: Zodra de bewegingen zijn gestopt, draai de persoon op één kant om de luchtwegen vrij te houden. Tijdens een aanval kan de tong naar achteren bewegen en de ademhaling blokkeren. Plaats daarom, na het rollen van de persoon, de kaakhoek naar voren om ervoor te zorgen dat er geen ademhalingsproblemen zijn. Laat ook al het voedsel of braaksel uit de mond lopen na de aanval.
6. Voorzorgsmaatregelen voor een rolstoel: Als iemand epileptische symptomen begint te vertonen in een zittende positie terwijl hij in een rolstoel zit of wanneer hij op een bank, bus, trein of zelfs een kinderwagen zit, volg dan specifieke eerstehulpstappen om de persoon te helpen. Verplaats ze ten eerste niet van hun positie, aangezien de stoel hen enige steun biedt, maar zorg ervoor dat ze niet van de stoel vallen. Bescherm hun hoofd tegen vallen en plaats een hoofdsteun ter ondersteuning. Zorg ervoor dat u de rolstoel of kinderwagen in één positie vergrendelt om te voorkomen dat deze vooruit beweegt.
7. Voorzorgsmaatregelen bij een aanval in het water: Als een aanval begint wanneer iemand zich in het water bevindt, bijvoorbeeld wanneer hij/zij aan het baden of zwemmen is, moeten er onmiddellijk procedures worden gevolgd om de persoon te redden uit een levensbedreigende situatie. Als de persoon zich tijdens een aanval in een zwembad bevindt, houd dan zijn/haar hoofd boven het wateroppervlak. Haal de persoon snel uit het water nadat de aanval is afgenomen. Controleer zijn/haar ademhalingspatroon en pols. Bel medische hulp voor een onderzoek, zelfs als de persoon lijkt te zijn hersteld van de aanval.

Wanneer een dokter bellen?

De tekenen en symptomen van elk type aanval kunnen variëren van mild tot ernstig. Een aanval verdwijnt doorgaans binnen een paar minuten, maar vereist dringende medische aandacht als de symptomen langer dan vijf minuten aanhouden.

Bel een ambulance:

• Als er onmiddellijk een tweede aanval optreedt
• Als de persoon niet meer reageert nadat de aanval is gestopt
• Als de aanvallen gepaard gaan met een hoge koorts en hitte-uitputting
• Mensen met andere medische aandoeningen zoals suikerziekte of zwangere vrouwen zijn kwetsbaarder en moeten met spoed naar de dokter.

Een afspraak maken

Bel 1860-500-1066 om een ​​afspraak te boeken.

Conclusie

Als je getuige bent van iemand met een aanval, kun je je bang en hulpeloos voelen, maar niet alle aanvallen zijn noodgevallen. Als je bekend bent met de fysieke tekenen van aanvallen en op de hoogte bent van de juiste eerste hulp Als u hierop reageert, kunt u helpen iemands leven te redden.

Volg ook voorzorgsmaatregelen om uw kinderen of geliefden die getroffen zijn door epilepsie te beschermen. Informeer en bekrachtig hen om zichzelf geen schade toe te brengen tijdens een aanval. Houd de arts op de hoogte van alle aanvalsactiviteit en schakel in noodgevallen altijd onmiddellijk medische hulp in.