Beroerte - Soorten, symptomen en behandeling

AFSPRAAK MAKEN MET DOKTERRAADPLEEG EEN DOKTER ONLINE

Definitie van beroerte

Een beroerte, of herseninfarct, wordt veroorzaakt door het plotselinge verlies van bloedtoevoer naar de hersenen of een bloeding in het hoofd. Beide kunnen ervoor zorgen dat hersencellen stoppen met functioneren of afsterven. Wanneer zenuwcellen in de hersenen afsterven, wordt de functie van lichaamsdelen die ze besturen beschadigd of verloren. Afhankelijk van het deel van de hersenen dat is aangetast, kunnen mensen spraak, gevoel, spierkracht, zicht of geheugen verliezen. Sommige mensen herstellen volledig; anderen raken ernstig gehandicapt of sterven.

U kunt uw kans op overlijden of invaliditeit verkleinen als u de tekenen van een beroerte herkent en onmiddellijk medische hulp zoekt. Snelle medische aandacht en behandeling kunnen levens redden. Het kan ook ernstigere, langdurige problemen voorkomen. Mensen die een beroerte krijgen, moeten onmiddellijk medische zorg krijgen. Het is erg belangrijk dat ze binnen 60 minuten na het begin van de beroerte in een ziekenhuis zijn. Tijd is van essentieel belang.

Risicofactoren voor beroerte

Het risico op een beroerte neemt sterk toe met de leeftijd, en verdubbelt elk decennium na de leeftijd van 55. Een beroerte kan echter op elke leeftijd voorkomen. Ongeveer 28 procent van de mensen die een beroerte krijgen, is jonger dan 65 jaar. Mannen krijgen iets meer beroertes dan vrouwen. Beroertes eisen het leven van meer vrouwen dan borstkanker En mensen met een familiegeschiedenis van beroertes en hartziekten hebben een verhoogd risico op een beroerte.

Er zijn ook zeer belangrijke risicofactoren die vaak wel onder controle gehouden kunnen worden:

• Hoge bloeddruk bewaken en verminderen
• Beperking van tabaksgebruik
• Beheer van cholesterolgehaltes
• Een gezond gewicht behouden
• Diabetes beheersen

Raadpleeg uw arts voor hulp bij het aanpakken van deze risicofactoren.

Slagtypes

De hersenen worden aangetast door twee soorten beroertes: ‘ischemische’ en ‘hemorragische’.

Tachtig procent van alle beroertes is ischemisch. Ischemische beroertes kunnen worden veroorzaakt door vernauwing van de grote slagaders naar de hersenen. Dit wordt ook wel “atherosclerose” genoemd. Ischemische beroertes omvatten:

• Embolisch: Bloedstolsels verplaatsen zich vanuit de bloedvaten van het hart of de nek en nestelen zich in de hersenen, soms als gevolg van een onregelmatige hartslag, ook wel “boezemfibrilleren” genoemd
• Lacunair: Kleine bloedvaten in de hersenen zijn geblokkeerd, vaak als gevolg van hoge bloeddruk of schade door diabetes
• Trombotisch: Er vormen zich stolsels in de bloedvaten van de hersenen, vaak als gevolg van ‘arteriosclerose’ of verharding van de slagaders.

Als het bloed niet bij de hersencellen kan komen, sterven ze binnen enkele minuten tot een paar uur. Artsen noemen dit gebied met dode cellen een "infarct".

Het gebrek aan normale bloedtoevoer naar hersencellen zet een kettingreactie in gang die de “ischemische cascade” wordt genoemd. Dit brengt urenlang hersencellen in gevaar in een steeds groter wordend gebied van de hersenen waar de bloedtoevoer wordt verminderd maar niet volledig wordt afgesloten. Snelle medische behandeling biedt de beste kans om dit gebied van hersencellen, de “penumbra” genoemd, te redden.

Bij een hersenbloeding is er sprake van een bloeding in of rond de hersenen, waaronder:

• Subarachnoïdaal: Zwakke plekken in de slagaders van de hersenen, “aneurysma’s” genoemd, barsten en het bloed vult de hersenen.
• Bloeding in de hersenen: Bloedvaten in de hersenen knappen omdat ze verzwakt zijn door schade door hoge bloeddruk, diabetes en veroudering.

Symptomen van een beroerte

De symptomen van een beroerte zijn mogelijk niet zo dramatisch of pijnlijk als die van een beroerte.  hartaanval. Maar de resultaten kunnen net zo levensbedreigend zijn. Een beroerte is een noodgeval. Zoek onmiddellijk medische hulp en weet wanneer de symptomen begonnen. Veelvoorkomende symptomen zijn:

• Plotselinge gevoelloosheid of zwakte van het gezicht, de arm of het been, vooral aan één kant van het lichaam.
• Plotselinge verwarring, moeite met spreken of verstaan ​​van spraak.
• Plotselinge moeite met zien in één of beide ogen.
• Plotselinge moeite met lopen, duizeligheid, verlies van evenwicht of coördinatie.
• Plotseling ernstig hoofdpijn zonder bekende oorzaak.

Bel 1066 onmiddellijk als u of iemand die u kent een van de bovenstaande waarschuwingssignalen ervaart. Schrijf op hoe laat de symptomen begonnen. Soms duren deze waarschuwingssignalen slechts een paar minuten en verdwijnen dan. Zelfs als dit gebeurt, of als u denkt dat het beter met u gaat, bel dan om hulp.

Diagnose van beroerte

Het zenuwarts of spoedeisende hulp arts moet u onderzoeken om uw toestand te begrijpen en te achterhalen wat de beroerte heeft veroorzaakt. Diagnostische tests om de behandeling te bepalen kunnen het volgende omvatten:

• Neurologisch onderzoek
• Beeldvormend onderzoek van de hersenen (CT-scan, MRI-scan, magnetische resonantiebeeldvorming) om inzicht te krijgen in het type, de locatie en de omvang van de beroerte.
• Onderzoeken die de bloedstroom en de bloedingsplaatsen in beeld brengen (carotis- en transcraniële echografie en angiografie).
• Bloedonderzoek naar bloedings- of stollingsstoornissen.
• Een ECG (elektrocardiogram) of een echografie van het hart om de bronnen van bloedstolsels in het hart te identificeren die naar de hersenen kunnen reizen.
• Tests die mentale functies meten.

Beroerte behandeling

Onmiddellijke medische zorg is belangrijk. Nieuwe behandelingen werken alleen als ze binnen een paar uur na het begin van een beroerte worden gegeven. Een stolseloplossend medicijn moet bijvoorbeeld binnen drie uur worden gegeven.

Zodra de arts de diagnostische tests heeft afgerond, wordt de behandeling gekozen. Voor alle patiënten met een beroerte is het doel om verdere hersenschade te voorkomen. Als de beroerte wordt veroorzaakt door een geblokkeerde bloedstroom naar de hersenen, kan de behandeling het volgende omvatten:

• TPA (tissue plasminogen activator), een bloedstolseloplossend medicijn dat binnen drie uur na het begin van een niet-bloedende beroerte wordt geïnjecteerd.
• Bloedverdunnende medicijnen, waaronder anticoagulantia (warfarine) en bloedplaatjesaggregatieremmers (aspirine of ticlopidine); een combinatie van aspirine en dipyridamol met gereguleerde afgifte.
• Een operatie waarbij de binnenkant van de vernauwde bloedvaten in de hals wordt geopend (carotisendarteriëctomie).

Als een bloeding de beroerte veroorzaakt, kan de behandeling bestaan ​​uit:

• Geneesmiddelen die de normale bloedstolling handhaven.
• Een operatie om bloed uit de hersenen te verwijderen of de druk op de hersenen te verminderen.
• Een operatie om de gebroken bloedvaten te repareren.
• Bloedende vaten afsluiten door het plaatsen van een spiraaltje.
• Geneesmiddelen die hersenzwelling voorkomen of terugdraaien.
• Het inbrengen van een buis in een hol deel van de hersenen om de druk te verlagen.

Na een beroerte kan een persoon een beperking hebben. De beperking is afhankelijk van de grootte en locatie van de beroerte. De rechterhersenhelft bestuurt de linkerhelft van het lichaam; bij rechtshandige personen is het belangrijk voor aandacht en visueel-ruimtelijke vaardigheden. De linkerhersenhelft bestuurt de rechterhelft van het lichaam; bij rechtshandige personen (en 50 procent van de linkshandige personen) bestuurt het het spreken en begrijpen van taal. Taalstoornissen worden ook wel "afasieën" genoemd.

Rehabilitatie

Revalidatie helpt om functies terug te krijgen die verloren zijn gegaan door schade door een beroerte. Tijdens revalidatie zullen de meeste mensen beter worden. Velen herstellen echter niet volledig. In tegenstelling tot huidcellen herstellen zenuwcellen die afsterven niet en worden ze niet vervangen door nieuwe cellen. Het menselijk brein is echter aanpasbaar. Mensen kunnen nieuwe manieren van functioneren leren, met behulp van onbeschadigde hersencellen.

Deze revalidatieperiode is vaak een uitdaging. De patiënt en familie werken met een team van fysiotherapeuten, ergotherapeuten en logopedisten, samen met verpleegkundigen en artsen. De meeste verbetering zal plaatsvinden in de eerste drie tot zes maanden van het proces. Maar sommige mensen kunnen uitstekende vooruitgang boeken over langere periodes.

Lees een overzicht van de neurologische behandelingen in Apollo Hospitals Klik hier