Spierverrekkingen - Oorzaken, symptomen en behandeling

Overzicht

Een spierverrekking is een veelvoorkomende blessure aan de spieren of de pezen, de weefsels die spieren en botten verbinden. Ook wel bekend als een spierverrekking, verwijst het naar spierschade door overmatige druk op de spieren tijdens routinematige activiteiten, sporten of werktaken.

Wat veroorzaakt spierverrekkingen?

De meeste spieren stammen kunnen optreden door verschillende oorzaken, variërend van het overstrekken van spieren tot voorbij de limiet of zelfs een beschadiging of scheur aan de spier. Een acute vorm van spierverrekking kan onverwacht optreden als gevolg van trauma of verwondingen. Meestal treedt het op vanwege de volgende redenen:

• Gewichtheffen zonder de juiste vorm en lichaamstechniek 
• Rennen of springen
• Slechte houding
• Gebrek aan fysieke activiteit
• Langdurig vasthouden van de rug of nek in een ongemakkelijke positie
• Slechte flexibiliteit
• overbelasting
• Vermoeidheid 
• Deelname aan contactsporten zoals voetbal, hockey, rugby, boksen en worstelen kan het risico vergroten.

Herhaalde blessures kunnen leiden tot chronische spierverrekkingen, omdat de spieren bij dezelfde spierbewegingen zwaar worden belast.

Tekenen en symptomen

De meest voorkomende symptomen zijn:

• Plotselinge pijn en gevoeligheid in het aangetaste gebied
• Spiertrekkingen
• Zwelling
• Stijfheid
• Vermoeidheid
• Zwakte
• Blauwe plekken, bloedingen (zelden)
• Het gevoel dat de spier ‘in de knoop’ zit
• pijnlijkheid
• Beperkingen in beweging

Wanneer een dokter raadplegen?

Lichte spanningen kunnen worden behandeld met onmiddellijke hulp. eerste hulp remedies. Neem contact op met uw arts onmiddellijk als u verergerende pijn ervaart na een blessure of trauma. Zoek professionele hulp als huismiddeltjes voor pijnbestrijding de symptomen van spierverrekking niet verlichten.

Vraag een afspraak aan bij Apollo Ziekenhuizen

Bel 1860-500-1066 om een ​​afspraak te maken

Risicofactoren

• Deelname aan sporten zoals voetbal, worstelen en boksen kan het risico vergroten. 
• Benen, enkels en ellebogen zijn gevoeliger voor spierverrekkingen dan andere lichaamsdelen.
• Zittend achter een bureau zitten, voorwerpen tillen of gooien zonder de juiste lichaamshouding en in elkaar gezakt zitten, kan het risico op spierverrekkingen vergroten. 

Complicaties

Spierverrekking kan scheuren of schade aan de spiervezels veroorzaken. Het scheuren van spieren kan schade aan de kleine bloedvaten in de omgeving veroorzaken. Het kan leiden tot lokale bloedingen, blauwe plekken en pijn. 

Diagnostiek 

Uw arts zal waarschijnlijk een lichamelijk onderzoek uitvoeren en u vragen uw armen, nek, schouders en benen te bewegen om de conditie van de getroffen te bepalen. Onderzoek naar spierspanning omvat beoordeling van zwelling, ruptuur, gevoeligheid en intensiteit van de pijn. Een ultrageluid scan kan ook de gebieden en soorten van letsel aan zacht weefsel identificeren. Röntgenfoto of bloedtesten zijn vaak niet nodig, tenzij de oorzaak van de overbelasting een trauma of infectie is. 

Voorkomen

Het is raadzaam om regelmatig rek- en strekoefeningen te doen voor sporten of zwaar werk als onderdeel van een fysiek conditieprogramma. Oefening kan helpen het risico op spierverrekkingen te minimaliseren en blessures te voorkomen. 

U kunt de kans hierop ook verkleinen door de volgende maatregelen te nemen:

• Blijf niet te lang in één houding zitten
• Zorg voor een goede houding tijdens het staan ​​en zitten
• Til zware voorwerpen op voorzichtig
• Voorkom het risico op vallen 
• Draag schoenen tijdens fysieke activiteit en sport
• Handhaving van een gezond gewicht
• Doe rek- en strekoefeningen en warming-up voordat u aan een fysieke activiteit begint. Doe daarna een cooling-down en rek- en strekoefeningen.

Beheer van spierverrekkingen

Milde tot matige verrekkingen kunnen worden behandeld met huismiddeltjes en ontstekingsremmende medicijnen zoals paracetamol en ibuprofen. Medische experts schrijven vaak pijnstillers voor en bevelen fysiotherapie-oefeningen aan om spierverrekkingen te voorkomen. In extreme gevallen, als een spierverrekking leidt tot het scheuren van pezen, is een operatie vereist om de beschadigde weefselstructuren te herstellen en de normale werking van de spieren te herstellen. 

Eerste hulp bij spierverrekkingen: de RICE-aanpak

Spierverrekkingen worden vaak thuis behandeld met rust, ijs, compressie en elevatie (RICE).

Rest: Vermijd onnodige bewegingen als ze pijn veroorzaken. Te veel rust kan echter zwakte in de spieren veroorzaken en de genezing vertragen.

Ice : Breng een ijspak aan of ijs direct in een handdoek gewikkeld direct na een blessure aan de spier. Het zal helpen om zwelling te minimaliseren. Herhaal de toepassing van ijs regelmatig voor symptomatische verlichting.

Compression: Meestal wordt een elastisch verband om het aangetaste gebied gewikkeld totdat de zwelling afneemt. Wikkel het verband niet te strak, omdat dit de bloedcirculatie kan belemmeren.

Elevation (hoogte): Houd de geblesseerde spier boven het niveau van uw hart. Het kan pijn verlichten en de bloedcirculatie in het aangetaste gebied verbeteren.

Zoek medische hulp als de pijn erger wordt en de spierverrekking ernstig wordt. 

Conclusie

Spierverrekkingen kunnen onverwacht optreden als gevolg van trauma of letsel. Het is raadzaam om de risicofactoren die kunnen bijdragen aan spierverrekkingen te vermijden. Lichte spierverrekkingen kunnen thuis worden behandeld. Regelmatige lichaamsbeweging kan uw spieren gezond en sterk houden. Het is van vitaal belang om te begrijpen dat uw lichaam bepaalde beperkingen heeft. Stress op spieren op een ondraaglijke manier kan leiden tot ernstige verwondingen en ernstige complicaties als het onbehandeld blijft.

Veelgestelde vragen (FAQ's)

Ik heb pijn in mijn spieren na het sporten. Hoe genees ik dit?

U heeft waarschijnlijk last van spierverrekking. Zoek medische hulp als uw pijn niet onder controle is. Gebruik preventieve maatregelen zoals warme of koude kompressen en neem rust. 

Hoe beoordeelt een arts spierverrekking?

Lichamelijk onderzoek is meestal behulpzaam bij de diagnose van spanning. Tests zijn meestal niet nodig, maar soms Ultrageluid onderzoek wordt gedaan om de omvang van letsel aan zacht weefsel te diagnosticeren.